From the moment we met

5

Merabalar.

Nasılsınız?

Hala önerisi olan yok mu?

Neyse keyifli okumalar.

************************************************

Bruce siyah saçlarını elleriyle karıştırarak yanaklarını şişirdi, sabahtan beridir Finney'i bekliyordu ama Finney bir türlü gelmemişti. Stacy parlak mavi gözlerini ona dikmişti, yanakları kırmızının en açık tonuyla renklenmişti, ama Bruce'un dikkati onda değildi, Stacy de bunu pek umursuyormuş gibi değildi. Stacy Bruce'dan uzun süredir hoşlanıyordu, ilk başta utansa da, şimdi cesareti vardı ve bunu sonuna kadar kullanacaktı. 

Dış görünüşü fena değildi, uzun kahve rengi saçları, mavi gözleri,pembe ince dudakları, minik bir burnu ve fena sayılmayan bir fiziği vardı. Stacy güzel bir kızdı, ama Bruce'un dikkatini çekemiyordu. Bruce nazik bir çocuktu, kibarlığı ve centilmenliğiyle kızların gönlünü kazanmıştı, Stacy de  onlardan birisiydi. " Hey Bruce." Bruce ismini duymasıyla kafasını kaldırdı, Vance yüzündeki sırıtmayla tellere yaslanarak ona bakıyordu "Vance?" Bruce'un ağzından dökülen bu şaşkınlık ifadesine karşılık Vance'in sırıtması büyüdü. 

Bruce oturduğu yerden kalkıp ona doğru gidecekken Stacy aklına gelmişti, ona döndü ve kibarca "Biraz işim var, seninle sonra konuşsak olur mu?" dedi. Stacy hevesle kafasını salladı, sonuçta onu daha sonra konuşmak için çağıran kişi Bruce'du. Stacy oturduğu yerden kalktı ve eteğini düzelterek Bruce'un yüzüne baktı parlak gözleriyle "Nerede?" Bruce elini saçlarına atıp karıştırdı, lafın gelişi öyle demişti aslında "Emin değilim, sen müsait olduğun zaman gelirsin." Stacy gülümseyip kafasını salladı, arkasını dönüp giderken yumuşak sesiyle "Görüşürüz Bruce." demişti sadece.

Bruce ona el salladıktan sonra Vance'nin yanına gitmişti, Vance kızın arkasından bir kaç dakika baktıktan sonra ona döndü "Naber kibarcık?" Bruce kollarını birleştirdi "İyi, senden?" Vance yaslandığı tellere biraz daha ağırlığını verip " Daha belli değil, idare ediyor diyelim." dedi. Bruce onun bu hallerine alışkındı, aslında sürekli tartışırlardı, bazen bir birlerine bağırır, bazense sadece sözlü bir şekilde sataşırlardı, bunu en çok Vance yapardı. 

Bruce onu nadiren bu kadar sakin görürdü, o da Robin ile konuşurken olurdu, ama bu aralar ona karşı da böyle davranıyordu. "Kız arkadaşın mıydı?" Bruce duyduğu şeyle duraksadı, önce az önce Stacy'nin gittiği yere sonra yine Vance'e baktı "Stacy mi?" Vance umursamazca kafasını salladı "İsmi Her neyse işte." Bruce kafasını salladı "Hayır, Stacy benim kız arkadaşım değil. Aslına bakarsan benim sevgilim bile yok." Vance Bruce'un gözlerine baktı, Vance'in gözlerinden Bruce'un anlam veremediği bir duygu hakimdi.

" Yazık olmuş." Vance sadece bunu söyleyip kafasını çevirdi, Bruce ise merakına yenik düşerek "Senin var mı?" diye sormuştu. Vance ona baktı, okyanus mavisi gözleri ışıldıyordu " Sevgilim değil, ama hoşlandığım birisi var." Bruce merak ona baktı "Kim?" Vance kafasını tekrar önüne çevirdi "Sana söyleyemem." Bruce anlayışla kafasını salladı "Anlıyorum." Bruce onu anlayabiliyordu, daha birkaç ay öncesine rağmen tartıştığı birisine kendisini açmasını bekleyemezdi.

Bruce sözünü bitirir bitirmez zil çalmıştı, Vance yaslandığı yerden ayrılıp ona baktı "Görüşürüz." Bruce gülümsedi "Görüşürüz Vance." İkisi ayrılıp kendi sınıflarına doğru gittiler, yaşıtlardı, ikisi de on beş yaşındaydı ama sınıf şubeleri ayrıydı.

************************************************

Bölüm sonu

Ne düşünüyorsunuz bakalım?

Adios.