From the moment we met

18

Merhabalar.

Nasılsınız?

Keyifli okumalar.

*******************************************************

Finney Robin'in peşinden arka bahçeye koşuyordu, içinde bir heyecan vardı. Robin onu fark etmeden ilerlemeye devam ediyordu. Finney adımlarını hızlandırıp ona yetişmeye çalışıyordu "Robin!" Robin onu duyunca adımlarını durdurup ona baktı, yüzünde şaşkın bir ifade vardı "Finn?" Finney yanına gelip derin bir nefes aldı "Konuşmamız gerek Robin." Robin kafasını dikleştirip kollarını birleştirdi.

"Konuşalım?" Finney etrafına baktı, kimse yoktu. "Robin, neden iki haftadır beni görmezden geliyorsun?" Finney  üzgün bir yüzle konuşunca Robin kollarını çözdü " Gelmiyorum." Finney tek kaşını kaldırdı "Geliyorsun." "Gelmiyorum." "Geliyorsun." "Gelmiyorum." "Geliyorsun." "Gelmiyorum." "Geliyorsun." "Gelmiyorum." "Gelmiyorsun." "Geliyorum!" Robin ne dediğini fark edince kaşlarını çattı,Finney ise gülüyordu.

Finney o an Robin'in ellerini fark etmişti, sargıdaydılar. "Robin?! Eline ne oldu?!" Robin elini kaldırıp yokladı, daha sonra umursamaz bir sesle " Önemli değil." dedi. Finney ise iç çekti, "önemli olmasa sargıda olmazdı." Robin omuz silkti, Finney göz devirdi. "Robin, bana doğruyu söyle, Josephine'i sen mi dövdün?" Robin kızgın bir sesle "Demek dayak yediğini gördün?!" dedi. Finney ise tekrar göz devirerek "Tabi ki gördüm, çocuk karşı sınıfımda okuyor." dedi. 

Robin dudaklarını büzerek kafasını çevirdi, Finney ise yumuşak bir sesle "Robin, bunu neden yaptın?" diye sordu. Robin derin bir nefes alırken "Ne var biliyor musun? Artık saklayamıyorum." dedi. Finney ona sorgular gibi bakınca "Seni seviyorum Finn. Duydun mu? Seni çok seviyorum. Onu da bu yüzden dövdüm." dedi. Finney gözlerini büyütmüştü, yüzü kızarmıştı.

Robin tam arkasını dönüp gidecekken Finney onu kolundan tutup kendine çevirdi "Cevabımı beklemeyecek misin?" dedi hala kızarık olan yüzüyle. Robin kaşlarını çatıp ona bakarken Finney onu kendine doğru çekip dudaklarını birleştirdi, Robin anında karşılık vererek belini kavradı, Finney'in elleri onun boynundaydı. "Seni seviyorum Robin."  Robin gülümseyip yanağını öptü "Bende seni seviyorum, güzelim." Finney gülümseyip ona sarıldı, Robin ellerini sıkılaştırıp Finey'in boynunu öptü.

"Erkek arkadaşım olur musun Finn?" Finn kafasını salladı "Evet." Robin ondan ayrılıp tekrar dudaklarını öptü. Finney'in gözleri dolmuştu, Robin bu görüntüye dayanamayıp gözlerini silip dudaklarının kenarını öptü "Ne olursa olsun, sadece böyle mutluluktan ağlamanı sağlayacağım güzelim. Söz veriyorum." Finney gülümsedi, her şey bir rüya gibi geliyordu. Ama eğer gerçekten rüyaysa, Finney sonsuza kadar uyumaya razıydı.

******************************************************************

Bölüm sonu

Ne düşünüyorsunuz bakalım?

Adios.