Sadece koş

14. Süpriz

Not defterimi bir kenara kaldırdım ve içeri geçtim. Annem Müge Anlı izliyordu. Yanına oturup cebimden telefonumu çıkardım. Hazaldan mesaj geldiğini gördüm.

Hazal
Kuzum nasılsın?
Müsaitsen buluşalım mı?

Melodi
Bir saate her zaman buluştuğumuz
Kafede ol

Telefonu kapattım ve ayağa kalktım.

"Anne ben Hazalla buluşmaya gideceğim"

"Git kızım"

Odama girdim ve üstüme bir tişört, altımada pantolon giyindim. Saçımı iki yandan ördüm ve kafama şapka geçirip çıktım.

Otobüse binmiştim. Sürekli etrafıma bakmaktan çok yorulmuştum.

Buluşacağımız kafenin önünde indim. Kafeye yöneldiğim sırada telefonum çalmaya başladı. Çatılı kaşlarım normal haline döndü. Bu Topraktı. Telefonu beklemeden açtım.

"Sevgilim, nasılsın? "

"İyiyim sen? "

"Bende iyiyim, seni çok özledim. "

"Bir saat önce görüştük. "

"Olsun ben yinede seni çok özledim"

Cilveli bir şekilde güldüm.

"Dışarıda mısın? " diye sordu.

"Evet, Hazalla buluşmaya geldim"

"Tamam, dikkatli olun"

"Oluruz, kendine iyi bak"

"Sende"

Telefonu kapattım ve kafeye girdim. Gözlerim Hazalın gözleriyle buluştuğunda gülümsedim ve el sallayarak yanına ilerledim. Hazal hemen ayağa kalktı ve bana kocaman, sevecen bir şekilde sarıldı.

"Seni çok özledim aşkım"

"Bende seni.. "

"Senin en sevdiğin latteden söyledim. "

Gözüm masada duran latteye kaydı.

"Teşekkür ederim"

"Şimdi oturuyoruz ve sen bana tüm olanları anlatıyorsun"

"Peki"

Derin nefes alıp anlatmaya başladım. Hazal benim tek sır verebildiğim kişiydi. Çünkü tek arkadaşım oydu.

"Nasıl yani? Şimdi peşinizde bir sürü adam mı var? "

"Maalesef evet. "

"Toprak diye biriyle mi sevgili oldun? Fotoğrafı var mı? "

"Var, bir dakika"