2. Tanışma

115 4 1
                                    

Çok çabuk toparlanmıştım ve aradan 2 gün geçmişti. Sabah kalkar kalkmaz saate baktım. Olamaz, dersin başlamasına 5 dakika vardı! Hemen yataktan fırladım. Hızlıca üstünü giyinip saçımı yaptım ve odamın kapısından çıktım. Annem ile babam uyuyor olmalıydı. Çantamı sırtıma takıp evden çıktım. Bisikletime atlayıp hızlıca sürmeye başladım.
Yolun yarısında yere düştüm, Pedallar tutmuyordu

"Harika" dedim öfkeyle. Hemen telefonumdan taksici aradım. Onu beklemeye başladım..
Aradan bir kaç dakika geçmişti. Bir of çektim, sokak bomboştu. Hiç kimse yok-bir dakika, şuan bana doğru kola biri var. Bir çocuk. Çocuk çok telaşlı görünüyordu. Tam karşıma geçti ve durdu. Arkasına baktı ve tekrar bana döndü. Arkadan bir kaç adamın bağırma sesi geliyordu. Çocuk hızlıca beni belimden kavradı ve dudağıma yapıştı. Beni öpüyordu? Hemde tanımadığım biri. Şok içinde gözlerimi açtım ama geri çekilmedim. Arkadan 5 tane adam geldi ve biraz bakınıp geri gittiler. Adamlar gittikten sonra çocuk yavaşça geri çekildi ve hızlı hızlı nefes aldı. Elimi dudağıma götürdüm.

"Ben özür dilerim.. "

"Pardon da sen kimsin? Sen ne hakla beni öpersin ya! " diye bağırdığım sırada çocuk eliyle ağzımı kapattı. Sonra yavaşça elini ağzımdan çekti.

"Tamam haklısın ama bağırma. Öpmek zorundaydım. "
Arkadan bir adam sesi geldi.
"Orada! " diye bağırdı bize gelmekten olan. Arkadan 4 tane daha adamlar geliyordu. Çocuk onlara baktı

"Siktir" diye mırıldandığını duydum. Hemen elimi tuttu ve koşmaya başladık

"Hey! Nereye gidiyoruz? "

"Bilmiyorum, sadece koş"

Bir şey demedim ve uzunca koştuk. Bir duvarın arkasına geçtik ve çocuk eliyle sessiz olmam için işaret etti. Duvarın kenarından derin nefes aldı ve bana döndü.

"Bakın küçük hanfendi, özür dilerim"

"Hey, ben küçük falan değilim! " çocuk hafif bir şekilde güldü.

"Tamam, şuan peşimde sayamadığım kadar adam var, beni tanımasınlar diye de seni öptüm, oldu mu. "

"Niye senin peşindeler ki? "

"Çünkü.. " o sırada yanımıza adamlar geldi

"Hayır, ananı sikeyim" Adamlar çocuğa yaklaştı

"Buradasın Toprak.. " Toprak mı? Takma ismi mi yoksa gerçek ismi mi? Bunları sonra uzun uzun düşünürüm. Çocuğa yumruk atmaya başladılar. Gözlerimi 2 saniye kapattım, geri açtığımda adamların  4ü yerdeydi. Çocuk şuan son kişiyi dövüyordu fakat zorlanıyor gibiydi. Gözüm ağır bir kütüğe takıldı. Hemen elime aldım ve adamın kafasına vurdum.

"İyi işti Samara! "

Samara mı? Saçlarım önüme gelmişti ve korkunç görünüyordum. Gözlerimi kapatıp kıkırdamaya başladım. Sadece bir kaç saniye sonra ellerimde el hissettim. O çocuk ellerimden tutmuştu koşuyorduk.

"Nereye gidiyoruz? "

"Adamlar uyanmak üzere! "

Bir şey demedim ve koşmaya devam ettik. Aklıma gelen soruyu düşünmeden direk nefes nefese kalmış koşmakta olan çocuğa sordum.

"Adın Toprak mı? " dedim nefes nefese

"Evet, Toprak. " bir şey demedim ve koştuk, sadece koştuk. Önümüzü bir araba kapattı, siyah bir araba.

Sadece koşHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin