Sonunu bile bile koştum onun peşinden.. Yanlıştı hemde çok büyük bir yanlış.. Yanlış olan kendimden büyük birini sevmem değildi, yanlış olan şey üvey babamı sevmemdi...
"Başka bir evrende bir şansımız var ama burda yok.."
"O şansı burdada yaratabili...
"Yine o hocayla mı görüşüyorsun?" Annemin sesi kulaklarıma iliştiğinde, arkama döndüm.
"Hayır anne.. Matematik hocasıyla görüşüyordum bire bir ders alacaktım kadından." Annem başını sallayarak karşımda ki sandalyeye oturdu.
"Harry nerde? Gitti mi?" Diye sordum.
"Gitmedi, duşta.." Sıkıntıyla nefes verdim.
"Anne bu adam ne zaman evine gidecek?" Dedim.
"İstediği zaman gider Alice.." Sinir artık tepeme çıkmıştı. Bir kerede olsa bu evde neden benim sözüm geçmiyordu anlamıyorum!
"Şu odama çıkta telefonumu getir birini arayacağım.." Bir şey demeden oturduğum yerden kalktım ve annemin odasına doğru adımlar attım.
Odaya geldiğimde gözlerim annemin telefonunu aramıştı. Etrafa bakınırken odaya birinin geldiğini farkettim. Arkama döndüğümde, Yarı çıplak bir şekilde Harry'i gördüm. Havlu beline sarılmış bir şekildeydi.
"Alice!" Beni farketmesiyle gözlerimi başka yöne çevirdim.
"A-annemin telefonunu almaya gelmiştim." Neden kekeledim ben şimdi?
