"သည်းညှာ စိတ်မဆိုးတော့တာကျိန်းသေတယ်နော်"
"မောင် ငါ့ကိုမယုံဘူး"
"ဟင်"
"မောင်ကမောင့်အတွက်ပဲမောင်ကြည့်တယ်"
"မဟုတ်ပါဘူး မောင်သဝန်တိုသွားလို့ပါ"
"မောင်ကလေ အရမ်းလုပ်တယ်"
"ဟာ သည်းညှာ မောင်ဘာလုပ်ရသေးလို့လဲ"
"မင်းလုပ်လို့ငါနာတာပေါ့ မင်းအားနဲ့ဖိကိုက်ထားတဲ့လည်ပင်းကိုကြည့်လေ "
"ချစ်လွန်းလို့ပါကွာ "
"မောင်အိမ်ပြန်လိုက်ပို့"
"အခုမှတွေ့တာကို"
"ဗိုက်ဆာပြီ "
"ဟုတ်ပါပြီဗျာ"
"မောင်ကျွေးမယ်"
"ဘာကျွေးမှာလဲ😋"
"မောင့် ညီလေး စာမယ်မလား"
"သေနာလေး"
"ဟားဟား သည်းညှာစားချင်နေတာကွာ"
"မောင့် !!"
"ဗျာ"
မျက်စောင်းလေးထိုးကာထွက်လာခဲ့တော့သည်
"မောင်အိမ်ပြန်ရောက်ရင်စာပို့နော်"
"ဟုတ်ပါပြီဗျာ"
"နှုတ်ဆက်အနမ်းလေး လွမ်းနေတာဘယ်နှစ်ရက်တောင်ရှိပြီလဲ"
"ပြွတ်စ့်"
"တာ့တာ "
"ရိပေါ်ပြန်လာပြီလား"
"အင်း "
"ရှင်းချန်မရှိဘူး သူမြို့ပြန်သွားတယ်"
"ဘာလို့လဲ"
"ဟိုမှာ သူ့ပါးခေါ်လို့တဲ့"
"အော် "
"ငါရေချိုးလိုက်ဦးမယ်"
YOU ARE READING
ဟေးနန်နယ်မှချစ်ပုံပြင်
Fanfictionမြို့ကနေတာဝန်နဲ့ရောက်လာတဲ့ ဆရာလေးဝမ်နဲ့လူဆိုးလေးရှောင်းတို့ရဲ့ချစ်ဇာတ်လမ်း