SIR

8 1 0
                                    


Arat bir süre sessiz kalmayı seçti. 

Çünkü zamanında çok konuşmuşluğu olmuştu. Konuşmaktan pek yarar göremeyince çareyi susmakta bulmuştu. Arat bu hisleri yalnız kendisinin yaşadığını sanıyordu halbuki Gece o da kendisi gibi birinin daha bu hislerle yaşadığını biliyordu.Birazdan Arat'ın onun tam da önüne geleceğini tahmin etmezken yazdı bunları defterine.Yaşamak dopdolu yazdı güzel mavi bir dolma kalemle.Üstünde kendi ismi yazıyordu "Gece Arsin" şeklindeydi.Kalem her bir harfi sanki altın harflerle çiziyordu ,kalem değil kader dediğinizi duyar gibiyim.Evet kader, sonunda kader bu ikiliyi bir araya getririp yapbozun kaybolan parçalarını bulmaya ant içmişti..Ah evet kader işte bu ! dedi heyecanlı bir sesle.Sanki aradığını bulmuştu Gece, kafasını kaldırdı ve Arat'a baktı.Arat yeşil gözleriyle bakıyordu Gece'ye.Gece zorlayarak zoru oynuyordu sanki Arat'a ama bilmiyordu ki Arat zorun ta kendisiydi.Aratsız Gece olmayacağı gibi Gece olmadan da Arat o kadar da önemli değildi.Evet. Neden peki? Neden bu kadar önemliydi Arat ve Gece birbirleri için.Neden onca insan içinde birbirlerini seçmişlerdi, yoksa kader bunu da mı planlamıştı..Aralarındaki hissin konuşmak tadını çıkarmalarına engel olurdu o yüzden susmayı tercih etti bu ikili birbirlerine baktıkları anda.Denizin kokusu geliyordu uzaktan, bu safiyane,koku ikisini de oldukları yerde durmaya çekiyordu.Aralarında çok farklı bir elektrik oluşmuştu..

Sır ortaya çıkmıştı 

GİZEMLİ ...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin