GİZEMLİ ...

Yargı

Siyahlar içindeydi cenazede , gözlerinden yaşlar bir bir akıyordu , belli ki çok üzgündü bu asi ruhlu güzel kız.

Arat ise onun tam yanındaydı, bu yaşlı kadının mezarına toprak atıyordu.

Ama o gün ikisi de birbirlerinden habersizdiler.

**********************

Kimdi bu yaşlı kadın, Arat'ın uzun yıllar boyunca annesi sandığı bu kadın kimdi, Gece'nin ne işi vardı o gün cenazede?

İkisi de bu gerçeklerden habersizdiler şuan fakat kader onlara yavaş yavaş ipuçları verecekti ...

Arat , o kadar kararlıydı ki hayatını sonlandırmaya, annesi sandığı kadının söylediği son sözler, verdiği sır aklından hiç gitmiyordu, bu sırla daha fazla yaşamak istemiyordu. Hayatını planladığı bu yerde sonlandırmak istiyordu...

Arat eliyle, onun kolundan tutan Gece'yi bir hışımla itti ve

Git kızım git, git evine git , beni burada bırak, ben sana göre değilim dedi .

Gece İse oldukça kararlıydı , onu bırakmayacaktı ,bu yeşil gözlü çocuk onun hayatının anahtarıydı,bilmiyordu ama hissediyordu bu asi ruhlu kız.

Yapma!!!

Ben denedim, olmadı ...

************

Yapma, zamanın daha bitmedi ,daha çok zamanın var ,

Gerçekleri öğrenmeden bu dünyadan sana çıkış kapısı yok!

Boşuna uğraşma ölüm senin kapının daha çalmadı.

Arat bu sözler üzerine şaşkınlığını gizleyemedi.

Sen nediyosun kızım, iyi misin ?

Sen iyi misin yoksa sağlık sorunların falan mı var, ölemeyeceğimi nerden biliyorsun ?

Kimsin sen kızım ?

Gece ise Arat'a kahverengi gözleriyle bir kere daha baktı, ve yine ukala bir tavırla Arat'a karşı bir kahkaha attı.

Ben Gece, ya sen ?

Benim ismimi öğrenmene gerek yok, nasıl olsa bir daha karşılaşmayacağız,dedi Arat , Gece'yi doğru bakarken.

Arat bunları söylerken , bir daha karşılaşacaklarını biliyordu aslında , yalnızca bu kızın büyüsüne daha fazla kapılmak istemiyordu.

Evet, bu andan sonra onlar bir daha, bir daha , bir daha karşılaşacaklardı...

İkisi de hissediyordu bunu iliklerine kadar...

Gece iyice ilerlemişti, alacakaranlık çökmüştü, ve onlarI birbirlerinden ayırmıştı,

İkisi de birbirlerine arkalarını dönmüş bir şekilde aynı adımları atarak, aynı hızda yürüyordu...

Birbirlerinden iyice uzaklaştılar ...