HAİN KALPLİ

8 1 0
                                    

Arat   Geceyi özlüyodu .

 Gece ise Arat'ı . Bir nefeste iki nefesi de bir araya getirmekti kaderin görevi.Acımasız kader bu sefer onlara gülücek miydi yoksa  yine tek nefeste ayırcak mıydı nefeslerini birbirlerinden.Arat Gece 'de ruhunu görmüştü onun diğer yarısıydı sanki. Onla aynıydı sanki bi tarafı ,ruh ikizini bulduğunu hissetmişti.Gözlerinden akan her bir ışık hüzmesi önce Arat'ınkine çarpıyordu. İşte yine o neseflerden o bakışlardan birinde yüzyıllardır birbirini tanıyan ama unutmak zorunda kalan unutmakla cezalandırlmış gibilerdi.Bir o kadar benzer ve bir o kadar da hain kalperiyle, acılarıyla yaşamaya başlamışlardı bile.Onlar birbirleri olmadan yapamayan birbirleriyle de yapamayan çiftler gibiydiler.Yan yana gelince bir o kadar uyumlu bir o kadar uyumsuzlardı.

İşte bu hain kalpin ne yapacağı belli değildi. Arat kendinden olabildiğince kaçıyordu şimdi bu kadar ağır yükün altına giremezdi bi anda. Ya Gece Gece için de durum pek de farklı değildi. Karışıktı duyguları, hisleri, her bir düşüncesinde Arat aklına geliyor onla ilgili şeyleri düşünüyordu bu karanlıkta. Gece Arat olmadan aydınlanamayacağını biliyordu . Arat yeşil gözlerini Gece'nin üstünden çekmeden devam ediyordu ateşler saçmaya.Gece  Arat'a kendini hatırlatıyordu . O kaçışların hepsinin bi anlamı vardı peki neydi bu aralarındaki sır, gizem?

Ancak tüm bunlara rağmen Gece kendini Arat'ın gözlerine teslim etmeyecekti.Çünkü o Gece Arsin'di. Aralarında ne olursa olsun Gece kendine bu sözü vermişti. Ondan etkilenmeyecekti kaybetmek vardı işin ucunda çünkü. Kaybetmeyecekti ne pahasına olursa olsun..

Yazarken yazım kurallarına dikkat etmek isterdim fakat öyle heyecaı kaçıyor yani yazarken ben de heyecanlı oluyorum sonucu bekleyemiyorum. O yüzden şimdilik böyleee :))


GİZEMLİ ...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin