PAN'IN GİZLİ VASİYETİ (1. Kitap)

Yıldızlar Kulübü ve Alternatif Cadılar Bayramı Partisi

Sonraki günler hiç de eğlenceli değildi. Okulda öğretmenler yoğun bir tempoyla derslere devam ediyorlardı. Yılbaşı tatilinden önce not verebilmek için arka arkaya ödevler verip sınavlar yapıyorlardı. Herkes oflayıp pufluyor, tüm boş vakitlerinde kitapların içine gömülüyordu. Sadece Felicity flört etmekten geri durmuyordu. Neden dursun ki zaten? Geleceği garanti altındaydı. Babası Avam Kamarası üyesiydi, mezun olduktan sonra bir politikacı ya da banka müdürünün karısı olmak için elitlerin üniversitesi Cambridge'de okuyup bir iki çocuk doğuracak, kocasının iş arkadaşlarının seçkin davetlerinde boy gösterecekti. Ve Lee de onun için çok doğru bir seçimdi: Babası diplomattı ve sürekli yurtdışındaydı; bu haliyle Lee, Felicity'nin hırslarını tatmin edebileceği bir çevreden geliyordu.

Normalde Phyllis'le ben Felicity'nin hoş bir genci kafesleme çabalarıyla eğlenirdik. Ama bu kez saçmalıklarına katlanmak zorundaydım çünkü Lee yanımda oturmaya devam ediyordu. Lee yanımda, Felicity önümde, sıranın üzerinde. Oh ne güzel. Bu iki güzelin yanında kendimi oldukça gereksiz hissediyordum.
"Bu akşam?" diye sordu Felicity, Lee'ye ve kıskanılacak derecede uzun, gür kirpikleriyle göz kırptı ona. Her genç gibi Lee de etkilenmişe benziyordu. Kıza gülümsedi. "Evet, tabii ki. Sekizde?"

"Harika. Görüşürüz." Yerine dönmeden bana son bir bakış attı. "Sen de kapıldın işte cazibesine" dedim ve sesimdeki iğneleyici ton yüzünden hemen kızdım kendime.

"Sen de geliyorsun." Anlayana kadar yüzüne bakakaldım ve kesin bir ifadeyle kafamı salladım. "Randevuya başka bir kız daha getirirsen Felicity bundan hiç hoşlanmaz."

"Bu bir randevu değil" diyerek keyifle güldü. "Bugün Cynthia'nın alternatif Cadılar Bayramı partisi var. O kadar şeyden sonra gitmemek çok saçma olur."

Yüzümü buruşturdum. "Gerçekten gidecek misin oraya? Herkesin birbirini incelediği o aptal partiye? Hem de Cynthia'nın iğrenç davranışından sonra?"

Lee bana, az önce Felicity'ye gülümsediğinden çok daha içten ve sıcak gülümsedi. "Onların,'Biliyordum zaten' demelerine fırsat vermemeliyiz. Öyle değil mi?" Neden olmasın? Felicity, Jack, Cynthia ve Ava'nın ne düşündüğü beni hiç ilgilendirmiyordu.

"Dişlerini göster artık" diye devam etti Lee. "Gerçekten kim olduğunu göster onlara."

Bir dakika... "Sen nereden biliyorsun gerçekten kim olduğumu?" diye sordum alaycı bir dille. "Beni yalnızca iki aydır tanıyorsun."
Omuzlarını silkti. "Bana çok daha uzunmuş gibi geliyor. Üstelik insan sarrafıyımdır. Aş kendini. Bırak da gidelim şu partiye. Hepiniz gelirseniz kesin çok eğlenceli olur."

Felicity ve Cynthia'ya baktım. Fısır fısır konuşup gülüşüyorlardı, bana aşağılayıcı bir bakış attılar. Kararımı vermiştim.

"Peki, geliyorum. Ama sakın seni uyarmadığımı söyleme." İkisinin olduğu tarafı işaret ederek "Hiçbir zaman onlar kadar şık ve süslü olamam" dedim.

Lee hoşnutlukla gülümsedi. "Endişelenme. Bu halinle çok iyisin." Ya kördü ya da kafası iyiydi. Bu akşam beni sepetlemediği sürece fark etmiyordu benim için.

Phyllis'in yardımıyla her sabah okulda göründüğüm gibi görünmekten kurtulmuştum. Ablam Anna'nın düğününden beri yeni bir giysim olmamıştı. Ve pembe taftadan uzun bir elbise çok fazla resmiydi benim için (Anna'nın zevki. Kesinlikle benim değil). En azından yaptığımız koşular işe yaramıştı. Giysilerim artık o kadar dar gelmiyordu.

Phyllis benim acınası durumumu hemen fark etmiş olacak ki bana yardım teklif etti. Kendi gardırobundan değil tabii ki de, çünkü 34 bedenden epeyce uzaktım. Ablası bana ödünç bir şeyler verecekti. Vera normal koşullarda bir Madonna kadar güzeldi. Kusursuz, pırıl pırıl bir cildi ve dar kalçaları vardı. Doğumu yaklaşmış hamile bir kadının yuvarlak karnı olmasa defilelerde mankenlik yapabilirdi. "Ah Vera, harika görünüyorsun" dedim neşeyle bana kapıyı açtığında. "Ben hamile olsam hayvanat bahçesindeki su aygırı Nigna gibi görünürdüm herhalde." Vera güldü. "Bu uzun hamile elbiselerinin iyi yanı şişmiş ayakları mükemmel bir şekilde saklaması ve istediğin zaman istediğin yere oturabilmen."