0552... : Bende var senden bir yara.
0552... : Zor ama sen sar bir ara.
O bana Kırlangıç dedi ben bana biçtiği altı aylık ömre razı oldum.
Siz hiç en olmayacak adama aşık oldunuz mu? Ben oldum. En kötüsüyse o adamın da beni canını istesem verecek ka...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ben bir adamın kırlangıçıydım, adam ise gökyüzüm.
🕊
"Hazan!" Telefonun diğer ucundan yükselen ses zaten ağrıyan başımı daha kötü yapıyordu.
"Didem sesin içimde kafamı duvardan duvara vurma isteği uyandırıyor."
"Şu laflara bak! Kaçtır sesleniyorum haberin var mı acaba? Bir ara telefonu öylece bir yere bırakıp gittiğini düşünmeye başlamıştım." Kızgın sesinin içine serpiştirilmiş nazlı tınısıyla güldüm.
"Dalmışım."
"Dalarsın tabii ortalıkta Leyla gibi geziyorsun sen dalmayacaksın da aşksızlıktan kuruyan ben mi dalacağım?" Güldüm.
Bir insan bir insana ne kadar iyi gelebilirse Didem de öyle iyi geliyordu bana.
"Ne yapayım Didem'ciğim gönlüne uğramayan aşkın peşine mi düşeyim?" Duyduğum kıkırtıyla dudaklarım kıvrıldı.
Başlıyordu benim mesai!
"Merak etme sana bırakmadan bu gidişle ben düşeceğim aşkımın peşine. Bak gülüm ciddiyim ben artık benimkinin karı kızın peşinden koşmaktan beni bulamadığını düşünmeye başladım." Yok artık!
"Abartmasan mı Didem?"
"Öyle öyle abartmıyorum. Bak bir başka seçenekte bu adamın dağ taş gezen bir asker olduğu seçeneği. Aman Allah korusun şimdi asker falan çıkarsa yandım." Anlamayarak kaşlarımı çattım.
"Askerin neyi var? Ne güzel vatanımızı koruyan yiğit gibi adam işte."
"Saf mısın Hazan'ım ya? Benim derdim başka anlamıyor musun? Askerlerin bambaşka auraları var, böyle yüz kilometre öteden bile kalp çarptırıyorlar. Şimdi ben bu yaşıma kadar onu beklemişken bir de öyle boylu boslu, bakanın yüreğini yakan biri olursa başım yanar. Bak ben baktıkça yanmaya da kül olmaya da razıyım ama başka biri daha bakıp yanmaya meylederse var ya ateş olurum! Bela olurum kızım ben onlara! Kimse benim yiğidime bakamaz, baktırmam!" Daha fazla kendime engel olamayarak güldüğümde ciddi ciddi oturup bunları mı kafasında kuruyordu bu kız diye arkadaşımı sorguladım.
Kuruyordur! Tanırdım arkadaşımı en güzel o kurar kafasında.
"Sen böyle büyük konuşuyorsun falan ama bence daha fazla büyük konuşma bak. Hem ne demiş atalarımız büyük lokma ye büyük laf etme."
"Kız bırak yüzyıllar önce oturup milletin her yaptığına laf eden insanları savunma bana." Savundum mu ki?
"Sen demin atasözlerine mi atar yaptın?" Şaşkınca sorduğum soruyla kısa bir sessizlik yaşandı.
