Kalp Güneşi / DerÖn

20. Bölüm / İlk günler

Gerçek bir aile olmak için kan bağına gerek olduğunu düşünüyorsanız yanılıyorsunuz. Her doğuranın anne olamadığı her babanın dağ olamadığı gibi her kan bağı da aile yapmaz. Nedir diye sorarsanız aile olmak. Gerçek bir aile olmak kan bağının değil de kalp bağının olmasıdır. Sevginin ısıttığı bir masada huzurla yediğin yemektir. Attığın kahkalara eşlik eden başka yüreklerin olmasıdır. Aile o akşam yeni evlerinde ilk akşam yemeklerini yiyen Derya, Önder, Çağrı ve Alidir..

Çağrı: Sizin evlenmeniz en çok bana yaradı ben söyliyim.
Önder: O niyeymiş?
Çağrı: Şimdi çok şey sayarım baba da en basitinden baksana mideme nası bayram ediyor.
Derya: Oyy afiyet olsun Çağrıcım.
Çağrı: Oluyor Derya abla miss gibi afiyet oluyor ellerine sağlık.
Önder: Bu yaşına kadar ben doyurdum o karnını Çağrıcım hatırlatırım. Yemeklerime laf yok.
Çağrı: Senin yemeklerine laf eden yok ki zaten baba ben Derya ablanınkileri övüyorum. Kusura bakma seninkiler de şu an sınıfta kaldı e anne eli başka tabii.
Derya: Kıskanma Önder kıskanma.
Önder: Ne kıskanıcam yaa oğul benim oğlum övdüğü benim karım. Gurur duyarım.
Ali: Hocam sizin elinize ne oldu?
Önder: Bir şey yok Alicim ufak bir kaza.
Çağrı: Aaa sahiden hiç fark etmemişim ne oldu baba?
Önder: Bak işte hayırlı evlat nasıl olunuyor Aliden öğren biraz. Bir şey yok diyorum ya ufak bir kaza, yandı birazcık önemli bir şey değil.
Derya: Yaa ufak bir kaza baya bi görünmez kaza hem de kendi elini görmedin.
Önder: Neden acaba..
Çağrı: Kesin gene daldın dimi baba. Hayır artık evlendin de yani neyin dalma gitmeleri bu.
Önder: İleride karın benimki kadar güzel olursa anlarsın Çağrı. Sen bu ara çok konuşuyorsun sanki sus da yemeğini ye.
Çağrı: İleriye gerek yok babacım şimdiden anlayabiliyorum. Zeyno da Derya teyzesine çekmiş güzellik konusunda.

Derya Önderin çocukların yanında böyle konuşmasına utanmış ne yapacağını bilememişti.

Derya: Eee ş-şey masada meyve suyu eksik ben hemen getireyim.

Diyip mutfağa gitmişti. Önder utandığını anlamış hafiften sırıtıyor ama bir şey demiyordu.

Ali: Annem utandı çaktırmayın.

Üçü de gülmüştü. Derya mutfağa gitmiş gülümseyerek tezgaha yaslanmıştı. Hayatında ilk defa yaşadığı duygular karşısında ne tepki vereceğini şaşırmıştı. Utanmıştı ama bu sefer sadece Önderden değil oğullarından da. Bu duygunun nasıl bir şey olduğuna karar veremiyordu. Derken içeriden gelen kahkaha seslerini duydu. Gözlerini kapattı, dinledi. Gülümsedi. Her an yeni bir şeyler öğreniyordu. Şimdi de ailesiyle bu kadar mutlu olmayı, kahkaha seslerinin bir insana ne kadar huzur verebileceğini öğreniyordu. Meyve suyunu aldı. Tekrar salona döndü.

Ali: Siz yarın yola çıkıyorsunuz dimi?
Önder: Evet oğlum.
Derya: Biz yokken ev size emanet bakın aklımızı burda bırakmayın. Olay falan da istemiyorum her gün arayıp durum bildirisi alacağım ona göre.
Ali: Emredersin Derya sultan.
Çağrı: Sen merak etme Derya abla ben bu Aliye göz kulak olurum.
Ali: Sen önce kendine göz kulak ol oğlum.
Önder: İkinizi tek bırakmak ne kadar mantıklı bir karar bilemiyorum.
Derya: Ben Bilalle Kadere söyledim arada gidip gelirler. Yemeklerinizi de yapıp dolaba koyarım ısıtır yersiniz.
Çağrı: Siz bizi merak etmeyin balayınızın keyfini çıkarın.
Ali: Aynen keyfinize bakın siz biz hallederiz koskoca adamlarız yani.
Derya: Koskoca adamlara bak daha demin sokak kavgalarından toplamadık mı biz sizi.
Ali: O başka anne yaa.
Derya: Kesin başkadır canım.
Çağrı: Şeyy.. Erken kalkacaksınız ya yatacak mısınız şimdi?
Önder: Yoo benim uykum yok. Derya?
Derya: Benim de. Neden sordun Çağrı?
Çağrı: Diyorum ki.. Ailece film mi izlesek.. İsterseniz yani.
Ali: Oğlum biz birlikte takıla takıla kafalarımız da aynı çalışmaya başladı hee. Bence çok güzel olur.
Önder: Bence de süper olur. 
Derya: İzleyelim bakalım. Ailece..