Çağrı ve Derya fotoğraflara bakıp dertleştikten sonra birlikte film izlemeye karar vermişlerdi. Salonda oturup seçtikleri filmi izliyorlardı. Derya Çağrının omzunda yatıyordu. Filmin sonlarına doğru uykusu gelen Derya Çağrının omzunda uyumuştu. Çağrı da yavaşça kalkıp başına yastık koyarak rahat yatmasını sağladı. Üzerine battaniye örttü. Gülümseyerek melek gibi uyuyan Deryaya baktı.
"İyi uykular huzurum kadın." diye fısıldadı.
O sırada kapı açıldı. Önder ve Ali içeri giriyorlarken ses yapmamaları için Çağrı aniden ayaklanıp onlara doğru ilerledi. Parmağını dudağına götürüp sessizce uyardı.
"Şşşt sessiz olun. Derya abla uyuyor."
Önder ve Ali kafa salladılar. Önder koltukta mışıl mışıl uyuyan karısının yanına gitti. Saçlarına minik bir öpücük bıraktı. Yüzüne gülümseyerek baktı. Sonra Ali ve Çağrıya döndü.
Fısıltıyla "Hadi biz bahçeye çıkalım da uyanmasın." dedi.
Hep birlikte bahçeye çıkıp oturdular.
Çağrı "Anlatın bakalım ne yaptınız." diye sordu.
Önder Ali anlatmak ister diye ona baktı. Ali çekinerek söze girdi.
"Biz senle sonra konuşuruz yaa." dedi. Önder belli etmemeye çalışarak hafif tebessüm etti. Annesinin oğluydu işte, utanıyordu.
"Tamam da.. Niye?" dedi Çağrı. "Bir sıkıntı falan yok dimi?"
"Yok kardeşim yok. Her şey yolunda merak etme."
"Hiç olmadığı kadar çok güzel her şey. Eksik bir şeyimiz kalmadı." diye ekledi Önder. İmalı cümlesini kurarken Aliye alttan alttan bakıyor, tepkilerini ölçmeye çalışıyordu.
"İyi madem." diye cevap verdi Çağrı.
Çok geçmeden konu değişmiş kendi aralarında muhabbet ediyorlardı. Keyifleri gayet yerindeydi.
Derya uyanmıştı. Doğrulup oturdu. Üzerindeki battaniyeye bakıp gülümsedi. Ayağa kalkıp Çağrı nerde acaba diye düşünürken kafasını çevirdiği bahçede oturan üç adamı gördü. Durup biraz onları izledi uzaktan. Yüzünde gülümsemesi, gözlerinde sevginin ışıltısıyla.
Bahçe kapısını açıp yavaş adımlarla evinin erkeklerinin yanına gitti. Yan yana oturan Ali ve Çağrının arkaları Deryaya dönük olduğu için gelişini görmeseler de Önder görmüştü. Karnını tutarak kendilerine doğru yürüyen karısının güzelliğine baktı bir süre. Hamileliğin ona ne kadar yakıştığını düşündü. Yeniden ne kadar güzel bir anne olacağını, kız annesi olmanın onda nasıl duracağını hayal etti. Bilmem kaçıncı kez aşık oldu karısına. Her gün olduğu gibi.
Önder tüm bunları düşünürken Derya çoktan yanlarına gelmişti. Kollarını Alinin boynuna doladı. Yanağından öptü.
"Nasılsın Alim?" diye sordu. Yandan gördüğü yüzüne oğlunun duygularını anlamak istercesine bakıyordu.
Ali de annesinin yanağından öptü.
"Çok iyiyim annem."
"Bir sorun yok dimi... Kenan.."
"Yok annem. Yok. O adam bir daha hayatımızda olmayacak, hiçbir şekilde."
Alinin keskin bir şekilde konuyu kapatmasına şaşırsa da. "Peki.." diyerek bir iki adım yana kayıp bu sefer Çağrının yanağından öptü.
"Battaniye için teşekkür ederim benim düşünceli oğlum." dedi.
"İki güzelimin üşümesini istemezdim." diye cevap verdi Çağrı.
Derya da Önderin karşısındaki boş koltuğa geçip oturmuştu.
"Ee anlatmayacak mısınız ne olduğunu?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalp Güneşi / DerÖn
FanficTozluyakanın en güzel aşkı DerÖn'ün hikayesini diziden sonra kendi kurgumla devam ettirmek istedim. Aşkımız kalbimizde hiç batmayacak bir güneş doğdurdu, ikinci bahar en çok bize yakıştı 🤍 Not: Kurgu Tozluyaka 24. Bölüm sonundan yani Derya ve Kenan...
