Off hayat cok zor yaಠ_ʖಠ
Yicem kafayı fırttırazaaammmm
Neyse delirdim iyice.
“Benim seni güzel bulmam sana yeterli değil mi?”
EHEHEHEHEH
Bölüme geçebilirsiniz!
• • • • • • • • • • • • • • • • • •
[Rindou Haitani]
"Bak bu da amazonit taşı."
Dedi Eva başka bir taş daha alıp bize gösterirken. "Eva, normal taş." Eva bugün okula geldiğinde çantasında bir sürü taş ile beraber gelmişti ve yarım saattir bize taşların özelliklerini, isimlerini söyleyip duruyordu.
"Hayır! Değil. Bu taşı özellikle senin için getirdim."
Tuttuğu elime taşı koyduğunda derin bir nefes aldım, sanzu ve souta bu hâlime güldüler. Çok komik amına koyayım..
"Amazonit taşı sinir sisteminde ki negatif enerjiyi giderir ve..ım ve duygusal travmayı yatıştırıcı eril ve dişil enerjileri dengeler. Tam sana göre yani."
Kaşlarımı çattım. "Ne?" Az önce ne anlattı hiçbir şey anlamadım aslında, dinlediğim de söylenemezdi ama ne demek istiyordu bu?
"Boş ver!"
Taşı yere koyduktan sonra ayağa kalktım. "Uğraşma böyle boş boş şeylerle, ben gidiyorum." Sanzu bana orta parmağını uzattığında sırtına 'yavaşça' vurup okulun arka bahçesine doğru ilerledim.
Doğal taşlar..asla inanmadığım şeyleri bana anlatıyordu ve sinirleniyordum. Anlatma dememe rağmen hiçbir şey dememişim gibi anlatmaya devam ediyor ve benim üzerimden örnekler veriyordu. Ben çok sinirliymişim mesela, üçüncü gözüm falan varmış..ne diyor bu amına koyayım?
Sinirli olabilirim tamam ama boşuna sinirlenmiyorum en azından, haklıyım ki sinirleniyorum. "Sabır oğlum, sabır." Eva'nın o piç kuruları ile yaşadığı olaydan bu zamana iki hafta geçmişti ve biz sonunda kış mevsiminden kurtulmuş martın ilk haftasını bitiyorduk.
Kış mevsimini sevmezdim, sonbahar daha güzeldi bence.
"Rindou!"
İrkildim, arkamda ki kız bu hâlime güldüğünde yavaşça ona dönüp gözlerine baktım. Bir dakika..bu kızın saçları niye maviydi? Okulda eva'dan başka mavi saçlı kız yoktu.
"Merhaba."
"Ne söyleyeceksen söyle." Umarım tahmin ettiğim şey değildir..
"Şey ben senden..hoşlanı-"
"Güzel, bay !" Koşar adımlarla oradan uzaklaşırken kızın arkamdan bana seslenişlerini umursamadım ve kendimi arka bahçeye attığım gibi bir banka oturdum. Okulda ki kimse ilgimi çekmiyordu, bir daha görmeyeceğim insanlarla muhatap olmak da istemiyordum ama inatla, reddedeceğimi bile bile bana yakınlaşıyorlardı.
Bazıları temas bile ediyordu ki ben temastan nefret ederdim.
Telefona bildirim sesi geldiğinde ceketimin cebinden telefonu çıkardım ve açıp gelen mesaja tıkladım. Ran yine mesaj atmıştı, umarım tehdit etmemiştir orospu çocuğu.
