Ferman Akgül- İstemem Söz Sevmeni • Zeynep'ten Çağrı'ya gelsin
•
"İlelebet aşk bu bendeki Kör olası yaktı içimi Ara sıra uğra kalbime Oyunun içinde tut beni İstemem söz sevmeni"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çağrı pov: Sılayı öyle merdivenlerde tekrar baygın olarak gördüğüm de adeta kalbim tekrar duru vermişti. Sılayı kucağıma alıp hızlıca arabaya bindirip hastaneye sürmeye başlamıştım. Sıla'nın yanına arzu ve Zeynep binmişti benim yanıma da Berk binmişti. Arabayı o kadar hızlı sürüyordum ki gözüm hiç bir şeyi görmüyordu. Sonunda hastaneye geldiğimiz de sılayı tekrar kucağıma alıp hastaneye girip bağırmaya başlamıştı.
"DOKTOR YOK MU BİRİ BAKSIN BURAYA!!" Tüm gücümle bağırdığım da bir hemşire sedye ile gelmişti.
"Hastaya ne oldu?" Hemşire bir yandan bizimle konuşup bir yandan da sıla ile ilgilenmeye başlamıştı. Hemşirenin kurduğu cümleyle bilmediğimden dolayı arzuya dönmüştüm. Arzu ağlayarak hemşireye cevabını vermişti.
"Bir an titremeye başladı daha sonra kucağıma bayıldı." Arzunun kurduğu cümleyle hemşire Sıla'nın nabzını kontrol edip konuştu.
"Hastanın bir hastalığı var mıydı?" Hemşirenin kurduğu cümleyle konuşmuştum.
"Yok-" Ben daha cevabımı vermeden arzu konuşmuştu.
"Vardı." Arzunun kurduğu cümleyle şaşkınlıkla ona dönüp bakmıştım. Arzu ise ağlamaktan bitap düşmeye başlamıştı. Tekrar hemşireye döndüğüm de bize doğru gelen doktorla ona dönmüştük.
"Hastanın nesi var?" Doktor da bizimle birlikte acile yürümeye başladığında hemşire konuşmuştu.
"Hocam büyük ölçüde kalp krizi geçiriyor olabilir." Hemşirenin kurduğu cümleyle olduğum yerde kala kalmıştım. Benim kardeşim şimdi kalp krizi mi geçiriyordu. Gözümden bir damla yaş düştüğünde hızlıca elimin tersiyle silip acil'in önüne gelmiştik. Sılayı acile aldıklarında biz koridor da kala kalmıştık. Arka mı dönüp koltukta oturan arzuya baktığım da o öylece yere bakıp ağlamaya devam ediyordu.
"Arzu az önce söylediklerin neyin nesiydi? Benim kardeşimin neyi var?" Kurduğum cümleyle herkes bana dönmüştü. Arzu ise kafası eğik bir şekilde sesizce sayıklıyordu.
"Bir şey olmayacak ona sıla iyi olucak. Sadece ufak bir şey o daha büyüğünü atlatı bunu da atlatır." Arzunun ayakları titremeye başladığın da ege yanına diz çöküp konuşmuştu.
"Arzu hadi güzelim bak bana ve sakinleş hadi güzelim." Ege kardeşini sakinleştirmeye çalışıyorken Berk koridorda bir o yana bir bu yana gidip konuşmaya başlamıştı.
