22. Bölüm

279 25 75
                                    

Yedinci ev-Anlat Ona

Çağrı'dan Zeynep'e Gelsin

"Söyle nefesim söyle anlat o'na
Dokunmadı ellerim asla başkasına
Söyle nefesim söyle anlat o'na
Açılmadı kalbim, yerin dolmuyor asla"

"Söyle nefesim söyle anlat o'naDokunmadı ellerim asla başkasınaSöyle nefesim söyle anlat o'naAçılmadı kalbim, yerin dolmuyor asla"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Zeynep pov:

Marketten çıktığım da çağrıyı bir kızla samimi gördükten sonra kan bütün vücuduma hücum etmişti. Gözlerim dolu dolu ,kan vücudum da öyle bir kaynıyordu ki sinirden sıktığım avuçlarıma tırnaklarım batıyordu. Gözlerimden ise bitmek bilmeyen göz yaşlarım akıyordu. Canım çok ama çok acıyordu. Kalbim derinlerine kadar acıyordu. Daha fazla onları böyle uzaktan izlemeye dayanamayıp hızlıca yanlarına doğru adımlamaya başlamıştım.

"Çağrı seni çok özlemişim" Kız sevgilime koala gibi sarılıp bir de yanağına öpücük kondurduğun da iyice sinirlerim tepeme çıkmıştı.

"Bende seni çok özlemişim güzelim." Çağrı'nın söylediği kelime ile kanım daha çok kaymaya başlamıştı.

"Uzun zamandır görüşmüyorduk. Nasılsın ne yapıyorsun." Çağrı ve kız konuşuyorlardı ama çağrının kurduğu en son kelimeden sonra hiç birşey duymama ya başlamıştım. Adımlarımı daha da büyütüp yanlarına ulaştığım da çağrı konuşmuştu.

"Evet ya çok zaman oldu özlettin kendini." Çağrı'nın gülümseyerek kurduğu cümleyle kız gülerek konuşmuştu.

"Bende sizi çok özledim. Sıla nasıl onu da çok özledim hata hepinizi çok özledim." Kızın kurduğu cümleyle çağrı kızı belinden tutup kendine çekmiş ve kolunun altına almıştı.

"Eee ne duruyoruz yanlarına gidelim fıstığım." Çağrı kızı bellinden tutup bana doğru çevirdiğin de gözleri benim gözlerim ile buluşmuştu. Gözlerimde öyle bir hayal kırıklığı görmüştü ki yutkunamadan edememişti.

"Zeynep?" Çağrı elini kızın bellinden çekip bana karşı bir kaç adım yaklaşmıştı.

"Yaklaşma." Bu bir kelime öyle bir dudaklarımdan dökülmüştü ki boğazıma takılan hıçkırıkları tek tek yutmaya çalışmıştım.

"Zeynep bak güzelim yanlış anladın açıklayabilirim." Çağrı bir kaç adım bana attıkça ben de geriye doğru gidiyordum.

"Ben yanlış falan anlamadım çağrı ne gördüğümü çok iyi hatırlıyorum." Sesim öyle bir soğukluk ile çıkmıştı ki çağrının gözlerinde gördüğüm hayal kırıklığını ile yutkunamamıştım.

"Çağrı neler oluyor." Şu tanımadığım kız konuştuğun da ona öyle bir bakmıştım ki kız neye uğradığına şaşırmıştı.

"Bir şey yok Ece sadece küçük bir yanlış anlaşılma var ve ben bu yanlış anlaşılmayı hemen çözeceğim." Çağrının kurduğu cümleler bir kulağımdan girip diğerinden çıktığın da yavaş adımlarla ece denilen kıza yürümeye başlamıştım.

Bu Defa B'aşk'a ~ ZeyÇağHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin