Aşk Elbisesi

20. Bölüm

Güneş'ten

Gelen silah sesiyle Ayaz'la ikimiz salona koştuk.

"Ne oluyor lan?! Herkes iyi mi?"

"Biz iyiyiz. Siz iyi misiniz?"

Kafamı salladım.

"Özge silahın yanında mı?"

Dedim. Aynı zamanda pencerelerden uzak bir yere çökmüştük. Çünkü silah seslerinin ardı arkası kesilmiyordu. Saldırı düzenlenmişti.

"Hayır yanımda değil! Senin yanında mı?"

Birbirimizi duymak için bağırmamız gerekiyordu. Çünkü silah sesleri bizim sesimizi bastırıyordu.

"Benim de değil. Yukarda odada. Ama odaya çıkamayız. Bu çok tehlikeli! Okan abiyi arayacağım."

Hemen aradım ve telefonu kulağıma götürdüm.

"Güneş ne oluyor? O silah sesleri de ne?"

"Abi Ayaz'ın evindeyiz. Kumsal, Özge, Özgür, Barış, Ayaz ve ben. Birden saldırdılar. Dışardan sıkıyorlar eve!"

"Kumsal mı? Kızım kafayı mı yedin? Barış kim? Özgür kim?"

"Abi Kumsal ölmemiş. Barış Kumsal'ın arkadaşı Özgür'de bizim arkadaşımız. Sen bizi kurtar her şeyi anlatacağım."

"Ben bir şey anlamadım. Neyse tamam. Hemen ekip gönderiyorum. Bende 5 dakikaya orda olurum."

Dedi ve telefonu kapattı.

3 dakika sonra silah sesleri azalmaya başladı. Ardından telefonum çaldı. Okan abi arıyordu.

"Güneş iyi misiniz?"

"Eve abi iyiyiz. Silah sesleri kesildi ama biz olduğumuz yerden kıpırdamadık. Sen geldin mi?"

"Olduğunuz yerden çıkabilirsiniz. Dışardayım ben. Gelin yanıma. Ve bana şu Kumsal meselesini anlatın."

Onu onaylayarak telefonu kapattım. Evin camları kırılmıştı. Ve birçok eşya zarar görmüştü.

Hep beraber dışarı çıktık. Okan abi Kumsal'ı görünce bir iki adım sendeledi. Gözleri doldu.

"Sen... Nasıl..."

Gözünden bir damla yaş aktı.

Kumsal'dan

Okan abi beni gördüğünde istemsizce ağlamaya başladı. Yanıma geldi ve bana sıkıca sarıldı. Onun sarılışına karşılık verdim.

Bizim iki kardeşten farkımız yoktu. Öz abim gibi görürdüm onu. O da beni kız kardeşi gibi görüyordu.

"Abi bak bir yere oturalım. Ben sana her şeyi en ince ayrıntısına kadar anlatacağım."

O an eve giremeyeceğimiz için Okan abinin evine gittik. Hepimiz yemek masasına oturduk.

"Anlat. Sen nasıl yaşıyorsun? Bu zamana kadar nerdeydin? Hepsini bilmek istiyorum."

Olay Günü

Karakoldan çıkmıştım. Eve gitmek için bir taksi arıyordum. Ama saat yaklaşık 11'e geliyordu. Bu saatte bu civarlarda taksi bulmam zordu.

Biraz ilerledikten sonra önüme çıkan taksiyi durdurdum. Bindim ve adama gideceğim yeri, yani evimin adresini verdim. Hava soğuktu. Adam klimayı açtı. Ama kendisi bir maske taktı. Ne olduğunu anlamamıştım.

Aradan geçen 5 dakikanın sonunda adam yanlış yola girdi.

"Abi yanlış yola girdin. Burdan değil."