"Kimseye güvenme, kendine bile..."
Ethan Williams Kanada'da yaşayan bir psikiyatrist'dir. Bir hastasının ani intiharı nedeniyle tüm hayatı değişir. Peki işin aslı, gerçekten intihar mı etmiştir? Görünmez yaratıkların onu öldürmeye çalıştığını söyle...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bütün eylemlerimizin sonuçları var, ama savaşmaya devam etmeliyiz. Aksi takdirde... Yaşamak için hiçbir nedenimiz kalmaz."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dedektifle olan konuşmamı bitirdikten sonra kafamı biraz da olsa dinlendirmek adına odama çıktım. Hoş, dinlenebilmek mümkün müydü artık?
Aslında Sarah ile böyle bir bağ kurmam doğru değildi bir bakıma. O benim hastamdı, bu kadar bağlanmam profesyonel değildi. Bütün hastalarımla aramda samimi bir ilişki kurmaya özen gösteriyordum, her şeyden önce onların da bir insan olduğunu unutmuyordum. Sadece yardıma ihtiyaçları vardı.
Bazen tutunacak bir dal ararız, bizi düştüğümüz çukurdan çıkaracak herhangi bir şey. Bu sevdiğimiz kişi olabilir, annemiz, babamız, arkadaşımız ya da tanıdığımız kimse. Bazen de hiç tanımadığımız bir yabancı tutar elimizi, düştüğünüz o uçurumdan çekip çıkarır bizi.
Ama unutmamak gerek ki, bizi kurtaracak olan kişi yine kendimiz oluruz. Gayret etmesek, çabalamasak kim bize yardımcı olabilirdi ki? Hayatımızda olan uçurumlar her zaman denize çıkmaz, bazen dipsiz bir karanlığa, bazen de boşluğa düşürür bizi. Ama yine de olduğumuz yeri güzelleştirmek bizim elimizdedir. Hayatımızı aydınlık ve mutluluk içinde yaşamak, ya da sonsuz bir karanlığa mahkûm olmak.
🕯️
Yatağımda uyandıktan sonra başımın ağrısıyla gözlerimi tekrar kapatmak istedim, ama bugün uğramam gereken önemli bir yer vardı. Sarah'ın ailesini ziyaret edecektim. Belki bana bilmediğim önemli bir şeyler söylerlerdi. Her hâlükarda denemeye değerdi, bir yerden başlamam gerekiyordu.
Üstümü hızlıca giyerek evden ayrıldım, kahvaltı edemeyecek kadar hâlsizdim. Direksiyonu tutan elim gerginlikten ritim tutuyordu, önce kendimi kontrol etmem gerekiyordu. Başımın hâlâ ağrıyor olması da gerginlikten dolayıydı. En azından Bayan Brown'un verdiği rezene çayını içseydim diye düşünmeden edemedim.
5 ay önce.
Sarah'la olan terapim bittikten hemen sonra odaya annesi Bayan Emma Brown geldi. "Merhaba bay Williams," dedi yüzündeki sakin ifadeyle. "Umarım rahatsız etmiyorumdur sizi?" Başımı hayır dercesine salladım.
