"Kimseye güvenme, kendine bile..."
Ethan Williams Kanada'da yaşayan bir psikiyatrist'dir. Bir hastasının ani intiharı nedeniyle tüm hayatı değişir. Peki işin aslı, gerçekten intihar mı etmiştir? Görünmez yaratıkların onu öldürmeye çalıştığını söyle...
""Çok iyi ve şefkatli İsa, Kutsal beş yaranı büyük acı ve sevgi ile düşünürken, Kral Davud'un Senin hakkında söylemiş olduğu şu sözleri hatırlıyorum: "Ellerimi ve ayaklarımı deldiler; bütünkemiklerimi teker teker saydılar." Senin huzurunda diz çöküp bütün kalbimle ve bütün ruhumla Sana yalvarıyorum: "İçimde güçlü iman, ümit ve sevgi duyguları uyandır. Günahlarımdan gerçek bir pişmanlık duymak ve tövbe etmek için bana güçlü bir irade bağışla.
Amin."
"Başlangıçta dünyadaki bütün insanlar aynı dili konuşur, aynı sözleri kullanırlardı."
🕯️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir şey hakkında ne kadar çok konuşmak isterseniz, o kadar çok sessiz kalırsınız. Her zaman olmasa bile, çoğu zaman böyle olur. Biriyle konuşmak istiyor ama inatla sessiz kalırdım, çünkü biliyorum; bana sadece ben yardım edebilirim.
Bazen hayattan soyutlanmak istediğimiz anlar olur, herkesten bıkar ve kendi kabuğumuza çekilmek isteriz. Öyle bir an yaşıyorum, kendimi herkesten uzak tutmak istiyorum. Odama geçip kapıyı kapatarak yorganın altına saklanmak ne kadar da cazip oysa.
Kanepeye uzanarak dizlerimi karnıma çektim, Sarah'ın defteri beni oldukça etkilemişti. Okuduğum cümleler beni çok etkiliyor, sanırım defter okumaya biraz arar vermem gerekiyor artık. Okuduğum son sayfa beni kırk yerimden bıçaklamış gibi hissettirdi.
"Karanlık Şeytan'a ait, o her zaman kafanın içindedir. Kutsal Ruhlar'a beni onlardan koruması için çok yalvardım, ama onlar beni yüzüstü bıraktı. Tanrı beni unuttu, beni Şeytan'nın zalim kollarına bıraktı. Oysa ben ona çok yalvarmıştım, masumlar neden acı çekmek zorunda?"
Bu hayatta masum olan kişiler her zaman acı çekerek olgunlaşır, onlar her zaman en acı yollardan geçmek zorunda kalır. Biz değişmezsek, hiçbir şey değişmez. Mutlu olmak istiyorsak kimseden bir şey beklememeliyiz. Mutluluğunun formülü budur. Beklemek kadar acı verici çok az şey var.
Ama bütün acılar şu an olduğumuz kişiyi yaratmak için çekilir, her acı bizde iz bırakır. Bu acılar ve zorlu yollar sayesinde hayata ayak uydurur ve gerçek anlamda yaşamaya başlarız. Ölmek kolay olandır, zor olan yaşamaktır.
Gözlerimi araladığımda gece çökmüştü, etraf zifiri karanlıktı yine. Artık her kanepeye uzandığımda gözlerimi karanlığa açmaya başlar oldum, burada uzanmayı bırakmam gerekiyor. Esneyerek telefonumu aradım ama elime kumanda dışında bir şey gelmedi.
Bir şey hariç.
Bir... El?
Kendimden beklemeyeceğim şekilde yüksek bir çığlık attım, Tanrı beni ne ile sınıyor?
