"Kimseye güvenme, kendine bile..."
Ethan Williams Kanada'da yaşayan bir psikiyatrist'dir. Bir hastasının ani intiharı nedeniyle tüm hayatı değişir. Peki işin aslı, gerçekten intihar mı etmiştir? Görünmez yaratıkların onu öldürmeye çalıştığını söyle...
"Eğer biraz bile olsun farklıysan, yalnızlığa mahkûmsun..."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ey dil ile tabir olunmayan Mesih, insan olarak mezarda bedenen, Tanrι olarak ölüler diyârında ruhen, Cennet'te haydut ile ve tahtta Peder ve Aziz Ruh'la beraber olup her yerde hazır nazır bulunarak her şeyi yerine getirir ve tamamlarsın.
Hamd olsun Peder'e ve Oğul'a ve Aziz Ruh'a!
Ey Mesih, bizim dirilmemizin pınarı olan mezarın hayat verici olup, Cennet'ten daha güzel, padişah odasından çok daha parlak olmuştur.
Şimdi ve daima ve ebetler ebedince.
Amin.
Mesih duası, Paskalya döneminde okunan dualardan birisidir. Paskalya, Hristiyanlıktaki en eski ve en önemli bayramdır. İsa'nın çarmıha gerildikten sonra 3'cü günde dirilişi kutlanır. Doğu ve Batı kiliseleri arasında farklılıklar olmakla beraber, Paskalya dönemi yaklaşık olarak mart sonundan nisan sonuna kadar olan dönemdir. Her sene sabit bir tarihte gerçekleşmeyen ve dünya kiliselerinin çoğunda pazar günü kutlanan Paskalya Günü ise, Diriliş Bayramı, Diriliş Pazarı ya da Kıyam Yortusu olarak da adlandırılır.
🕯️
Aklımda dönen düşünceler içimi kemiriyor, ruhuma sayısız bıçak darbeleri atıyor. Daha önce kendi kızına kıyan annelere rastlamıştım, maalesef buna şahit olmuştum. Ama Bayan Emma'nın öz kızı olarak gördüğü Sarah'a kıyacağı, aklımın ucundan dâhi geçmezdi.
"Bunları düşünmenin sırası değil! Bunlar benim düşüncelerim bile değil... Ethan, artık gerçekten kafayı yedin sen."
Kendi kendime teselli vermeye çalıştım zira bunu yapacak başka kimse yoktu.
Var ama ben anlatmıyorum, kendi kendimi yalnızlığa mahkûm ediyorum...
Bir insan kendi kendinin kahramanı, ya da kendi celladı olur. Bir insan bunu sadece kendisi yapabilirdi, kendi cehennemini kendi yaratır ve kendi kendini tutsak yapardı. Tıpkı benim yaptığım gibi.
Sarah'ı kaybettikten sonra yaşadıklarım oldukça sıra dışıydı, ve bu yüzden aklıma türlü senaryolar gelmişti. Sarah'ın anlattıklarının gerçek olma olasılığını düşünmüştüm, anlattığı karanlığın bana bulaştığını düşünmüştüm, yaşadıklarının hepsinin gerçekten başına geldiğini ve hasta olmadığını bile düşünmüştüm.
Ama bunları sadece düşünmüştüm. Gerçek olmadığını, delice düşündüğümü biliyorum ama aklımdaki tilkilere de engel olamıyorum. Artık her şey beklerdim, hayaletlerin gerçek olduğunu söyleseler, ona bile inanırdım. Artık bu dünyada bildiğim her şeyden şüphe ediyorum.
Kendimi ne kadar hazır hissettmesem de artık kliniğe gitmem gerekiyordu, üstümü her zamanki siyahlarla bezeyerek arabama bindim. İki haftadır kliniğe uğramıyordum ama kimse sorun etmemişti, zaten pek fazla izin almazdım. Arabama binerek ezbere bildiğim yolu sürmeye koyuldum, içim içimi kemiriyordu. Oraya dönmek onu hatırlamak demekti, oraya dönmek tekrar anıları yâd etmek demekti.
