ORDINARY HEARTS [✓]

Chapter 25: A Point of No Return

 A Point of No Return

            Narinig lahat ni Emerald ang pinag-usapan ng magkapatid. It was very loud and clear at naiintindihan niya ang bawat detalye na tila bomba na sumbog sa kanyang utak. She can’t really this. Na totoo pala ang haka-haka noon na na-rape ang isang PUBLIC FIGURE ng mga kabataan na si Chloe Andrada; ang mortal niyang kalaban; dati.

            “Kung ganoon totoong ginahasa siya? At si Xavier ang may kasalanan ng lahat?” Napailing siya at nakaramdam ng matinding awa para sa dating ka-eskwela.

            Malalim na ang gabi pero hindi siya dalawin ng antok. Nakapangko siya sa malaking bintana ng kanyang kwarto. Her mind is occupied of so many things that are bothering her heart and soul at marahil kasama na rin siguro doon ang kunsensiya niya. She’s pregnant at kasalanan iyon sa mata ng Diyos dahil hindi siya buntis sa kanyang karelasyon na si Crowley. But how can this be a sin since Castiel is the father of her child? Her one and only love ever since. At kasabay ng pag-ihip ng hangin na dumampi sa kanyang mukha ay tila naglakbay din ang kanyang balintataw sa nakaraan.

            The sun was bright and full of faces. Chloe saw Castiel with his mom and his only sister sa parke na masayang nagba-bonding. For sure they’d missed each because Castiel have been gone for a pretty long time. She smiled as she walked on the grass. Sakto naman noong napalingon ang binata at tila natulala sa papalapit na dalaga sa kanila. It feels like the world stopped sa muli nilang pagkikita. Nang magtama ang kanilangmgamata ay dahan-dahan nilang nilapitan ang isa’t-isa. Nagkamustahan at maya-maya ay natawa na dahil naubusan na ng sasabihin.

            “Strange ‘di ba?” Natatawang ani ni Castiel.

            “Yeah. Super keysa noong isang araw. You look diffrenet. Lahat nagbago na sa’yo Cast...”

            “No Chloe.. It’s just, I’m just growing up.” Then he pushed a wide smile at inaya ang dalaga para makisama sa kasiyahan nila.

            Kinabukasan ay muling nagkita ang dalawa sa isang bar at doon nag-inuman. Nang tuluyan ng lamunin ng alak ang sistema nila ay nawala na rin ang inhibisyon nila sa isa’t-isa.

            “I’m sorry.”

            “For what?” Tanong ni Chloe.

            “For what happened to you noong umalis ako. And God really knows how sorry I am Chloe, patawarin mo ‘ko.”

            Chloe got the part. The part where she was raped by someone na hanggang ngayon ay hindi pa niya nakikilala.

            “Don’t say sorry...” pag-amin niya. “I already got moved on.”

            “Pero—“

            “Let’s not talk about that. I know I don’t supposed to feel this way pero bakit ganoon? Nakita lang kita ulit parang—“

            “Mahal mo na ‘ko ulit?”

            “Oo.” Mabilis na sagot ng dalaga.

            “Wag Chloe. Alam mo namang sa puntong ‘to mas mahalaga ang pangarap ko. Maging masaya ka na lang kay Crowley..” mapapait na salitang binitiwan ni Castiel. Alam niyang hindi totoo mga iyon.

            Halos mangiyak-ngiyak ang dalaga at bahagyang nagyuko upang pigilan ang mga butil na luhang babagsak na.

            Hinawakan ni Castiel ang kanyang baba at iniangat ang kanyang mukha at marahang idinampi ang kanyang mgalabi sa labi ni Chloe. Kapwa tila nag-init ang kanilang mga katawan at dahil sa tama ng alak ay napahina na nang kanilang control at humantong na nga sila sa isang bagay na kapwa naman nila ginusto.