ORDINARY HEARTS [✓]

Chapter 17: Pleasure, Conviction and a little bit of Hesitation

ORDINARY HEARTS

Chapter 17: Pleasure, Conviction and a little bit of Hesitation

         (Play the song! Please also read: THE WEDDING WRECKER [E.L])

            Jeboy arrived at Harvard University in Cambridge, Massachusetts. He parked his car and asks for Castiel Fontilla. Some students gave his address and his work place. Castiel’s known for being: a diligent student with perseverance in work and everything. Kaya naman madaling natunton ni Jeboy ang binata. Nalaman din niyang ilang araw na daw itong hindi pumapasok and nobody knows why. Pinuntahan niya ang address na nasa papel at nagtagumpay siyang makita ang tinutuluyang apartment ni Cast.

            Pagbukas niya ng pinto ay tumambad ang binatang walang malay na napupuno na ng dugo dahil sa paglalaslas. Agad niya itong binuhat at isinugod sa hospital. Isang buong araw siyang nagbantay dito at inihintay nga ang paggising nito.

            Humupa ang galit sa mukha ni Jeboy knowing that they’re not the only one that’s suffering to what had happened to Chloe. Nakita kasi niya ang laptop ni Cast na naka-stan by sa page na showbiz news kung saan na-feature na may headline na: MATINEE IDOL, CHLOE ANDRADA, NAPARIWARA AT NALULONG SA DROGA KAYA NA-RAPE?

            PAGGISING ng binata ay namulatan niya ang pamilyar na mukha ni Jeboy. Minsan na silang nagkita, doon sa fashion show ni Chloe.

            Ilang segundo niyang tinitigan si Jeboy at nag-uunahan nang nalaglag ang mga luha niya.

            “I-I’m sorry po.” Iyon agad ang mga salitang namutawi sa kanyang bibig.

            Umayos ng upo si Jeboy at binitiwan ang magazine sa side table ng couch na kinauupuan niya.

            “Just get well soon. Wala kang kasalanan.” Kaswal na sabi niya. Hindi mababakasan ng kahit na ano mang emosyon sa mukha.

            “Bubugbugin niyo ba ‘ko kaya ako nandito? Alam ko hong kasalanan ko lahat ito. I have shouldn’t leaved her.”

            “This is nobody’s fault. Walang may gusto nito. Hindi siya na-rape at kinumpirma na niya iyon. Kaya ‘wag mo nang patayin ang sarili mo dahil wala rin namang mangyayari.” Tumayo na si Jeboy at tinalikuran na ito. Pero nagsalita siya bago tuluyang lumabas ng silid na iyon. “You’re doing great in here kaya sana ituloy mo. ‘Wag mong sirain ang buhay mo dahil lang minsang nasira si Chloe. She’s a strong person and I don’t doubt that because I can see it.”

            Hindi na sumagot si Castiel at pinagmasdan niyang isara ni Jeboy ang pintuan. Pag-alis nito ay umiyak na naman siya. Hoping that; Chloe would be really fine.

            JEBOY took the flight to Boston. Hindi siya maaaring magkamali. It was Julia—his childhood friend or childhood sweetheart. But how can it be possible na buhay pa ito? He saw her die on that hospital at kung paano ito lumaban sa kanyang sakit.

            Nakita niya ang litrato sa magazine na binabasa niya si Julia—or at least kamukha ni Julia dahil Jana ang pangalan nito. He needs to know her kaya siya nagpunta dito sa boston. Hahanapiin niya si Jana.

            Hindi naman siya nabigo dahil nakaharap niya nga ang dalaga sa isang fashion show nito. Laking gulat ni Jeboy nang pagpunta niya sa VIP room ay naroon si Mrs. Cecil Cortez, ang ina ni Julia.

            “Ma’am Cecil?”

Tumayo ang matanda sa kinauupuan at hinarap siya.