ORDINARY HEARTS [✓]

Chapter 16: One Sunday

ORDINARY HEARTS

Chapter 16: One Sunday

Please play the song. (Click the EXTERNAL LINK TO VIEW "THE WEDDING WRECKER") 

                He slowly reached for Chloe’s hand then he smiled. Hind naman iyon ipinagkait ng dalaga. Tumayo siya at dinala siya ni Xavier in the centre of the dance floor. They moved same as the music; slowly and romantic. Nang higpitan ng binata ang pagkakahawak sa kamay ng dalaga ay nagtama ang kanilang mga mata.

                Napapikit si Chloe na para bang may naalala bigla. It was like this; there’s a guy on her top at gumagalaw iyon ng mabilis. Umiindayog at tila walang planong tumigil at hawak siya nito sa dalawang kamay so she can’t fight back. But after seconds, ibinigay na rin niya ang sarili.

                Muling ipinikit ni Chloe ang kanyang mga mata para palisin ang alaalang iyon sa kanyang isipan.

                “Is there a problem?” Tanong ni Xavier sa kanya.

                “N-nothing. It’s just...” natigilan ang dalaga at muling tumitig sa mga mata ng binata. “Can we just go home? Para kasing sumakit ang ulo ko.”

                “Okay.” Mabilis naman sagot nito saka na sila umalis sa dance floor.

                EMMA’S still staring at the papers sa ibabaw ng mesa. She doesn’t want to open it and sign it because it will all over. She took a sip on her juice at binalingan ang papalapit na Argus sa kanya. Nang makalapit na ito ay saka hinimas ang kanyang mga braso at hinalikan siya sa pisngi.

                “Go on and sign it. At magkakaroon na tayo ng sarili nating buhay, Emma.”

Emma stoop to see her bump. Malaki-laki na rin ang tiyan niya. Sooner may tatawag ng mama sa kanya like how she’s been dreaming.

                “Okay...”

                “I promise to give you everything Emma,” saka muli siyang hinalikan ni Argus.

                Maybe it’s time to move on. Hindi na siguro ang ma-stuck kung saan ka nadapa o nasugatan. I know Red will fall to Trinity again. They will be happy and better than we have had. Alam ko hindi siya pababayaan ni Trinity and she’ll accept him for who and what can he give.

                As she signed the papers, drop of tears fell from her eyes. Her heart suddenly ached but happy—thinking the other way. Magkakaroon na siya ng pamilya at makakasama pa niya si Argus ng walang nasasaktan.

                I’m letting go. She put back the papers inside the envelope at iniabot iyon kay Argus.

                “I love you Emma,” atsaka niya hinalikan muli ito.

                PAGBUKAS pa lang ng pinto ni Xavier ay agad na siyang sinalubong ni Crowley.

                “W-what happened?” agad nitong tanong sa kanya.

                “As usual.” Maikling sagot nito saka tinungo ang bar counter.

                “Anong as usual? Ano? Nagustuhan ka ba niya o ano?”

                “As usual Crowley! As usual! Nakukunsensiya ako habang kasama ko siya! I don’t want to do this anymore! I’m dying too and I can’t bear it. I appreciate what you trying to give to Chloe pero hindi ako bagay sa kanya. And thanks na hindi mo rin ito sinabi kina Mama at Papa.”