ORDINARY HEARTS [✓]

Chapter 13: The Left Behind

ORDINARY HEARTS

Chapter 13: The Left Behind

(Please play the song. If may time po kayo please read my other stories. And if you have a big heart pwede na kayong maki-CONNECT sa'kin thru my FB FANPAGE.)

                Ano pang kwenta ng buhay ko kung wala si Castiel? Without Castiel... I can’t go on. Hinitit ni Chloe ang sigarilyo. Ilang araw na rin siyang nagkukulong dito sa kanyang kwarto. Lumalabas lang siya kapag bibili ng sigrailyo o kaya naman ay droga. And all of this stuff is out of Trinity’s permit.

                Tatlong katok ang narinig niya pero tila wala siyang pakialam at sige pa rin ang hithit niya sa kanyang sigarilyo.

                “Chloe?” tawag ni Trinity. Muli ay tinawag nito ang dalaga pero walang sumasagot.

                “Get out!” sigaw nito pagkuwa’y.

                “Chloe don’t punish yourself!”

                “Wala kang pakialam dahil wala ka namang pakialam!” sagot niya mula sa loob.

                “Hindi totoo ‘yan!”

Nang dumating na ang katulong na pinakuha niya ng duplicate ng susi ng kwarto ni Cloe aya agad na niyang nabuksan ang pinto ng dalaga.

                “Chloe what are you doing?!” gimbal na gimbal si Trinity sa kanyang nakita.

Chloe is not the usual girl she used to know. Ibang-iba na ito sa Chloe na sopistikada ang ganda at may magandang pananaw sa buhay at sobrang arte sa katawan. Maitim na ang ilalim ng mga mata nito dahil ilang araw na itong puyat at walang ginawa kundi uminom at mag-drugs.

                “My God Chloe! What the hell you are doing to yourself!” ani niya sabay yakap niya sa pamangkin. Ayaw naman niya itong sermunan agad dahil baka mas lalo itong lumala at mag-rebelde and it’s all because of Castiel.

                “Auntie... I need him back...” at bigla itong naging emosyonal. She decided to let go off again her pain thru her tears.

                “Chloe...” she really took pity for her niece. And she can’t blame her dahil masyadong naging malalim ang naging attachment nito sa binata dahil binago siya nito; hindi lang ang ayos kundi pati ugali nito.

                “HELLO? Ma? Kailan ka ba uuwi? I really need you here para mabantayan ng husto si Chloe. I can’t handle her anymore dahil nagiging malala na siya.” Wika ni Trinity sa kabilang linya.

                “I’ll be there soon, Trinity. Don’t worry.” Wika ni Lileth.

                “Okay. Basta get here as soon as you can. Hindi ko na alam kung maibabalik ko pa sa dati si Chloe. She’s getting worse every day!”

                “Yeah, alright. I will be home next week. Hindi ko naman pwedeng iwanan lang dito ang business natin.”

                “Okay, I’ll wait for you.” Atsaka na ibinaba ni Trinity ang linya.

                “Chill ka lang sis,” wika ni January na may dalang dalawang baso ng juice; isa para sa kanya at isa para sa kaibigan. Nang mailapag niya ang dalawang baso ay naupo na rin siya. “Sino ba kasi talagang uunahin mo? Si Red o ang pamangkin mo. They’re both wounded and I know pareho silang importante sa’yo and—“