GÜL GÜZELİ

17. BÖLÜM

Helloooo

Herkese yeni bölümden selam 🫡

Oy vermeyi ve satır aralarına yorum yapmayı unutmayın, seviliyorsunuz 🫶

Bölüm şarkısı; Dedublüman - belki

🌹

4 yıl önce, Fatih'in ağzından,

Bugün, günüm çok yoğun geçmişti kendi açımdan. Üç toplantıya üst üste girmiştim ve şu an oldukça başım ağrıyordu. Masamda oturmuş parmaklarımla başıma masaj yapıyordum.

Burdan çıktıktan sonra düğüne gitmem gerekiyor bir de. Bu baş ağrısı ile nasıl o sesi kaldıracağım bilmiyorum ama yapacak bir şey yoktu, aşiret düğünüydü ve gitmem gerekiyordu. Babam kesin bir dille tembihlemişti.

Eve gelip kısa bir duşun ardından üzerime siyah bir takım elbise geçirdim. Ardından saçlarımı düzelttim. Bileklerime ve boynuma parfüm sıktığım zaman hazırdım.

Aşağıya, avluya indiğimde annemle babam da hazır bir şekilde bekliyorlardı. Babam da şirketten erken çıkmıştı galiba. Beni gören annem yanıma gelip "Maşallah" diyerek yüzüme tükürüyordu. Elimle yüzümü silip ters ters anneme baktım.

"Ya anne ne yapıyorsun? Niye tükürüyorsun" diye ters ters bakmaya devam ettim, bir yandan da yüzümü siliyordum.

"Oğlum o tükürüktür? " diye sordu. Ardından "Nazar değmesin diye yapıyorum. Konuşma sen anlamazsın." diyerek kısa bir açıklama yaptı.

"Anne senin tükürüğün ile nazarın ne alakası var?" diye bir soru yönelttim.

"Lafı değiştirme hemen. Ben yaptığım işi bilirim karışma sen." diyerek yanıma yaklaştı ve yakamı düzeltti. "Ha! şimdi oldu. Bir türlü şu yakanı tam düzeltemiyorsun. Ne yapacağım ben seninle oğlum bilmiyorum ki?"  diyerek benden ayrılıp bu sefer karşıdan baktı.

Benden sonra Amine de indi. Çok güzel olmuştu. Merdivenden salına salına inerken gözüm üzerindeydi.

Amine, benim değerlim, kardeşim, her şeyim. Küçüklüğüm, çocukluğum. Her ânım.

Şu an on yedi yaşındaydı bir gün evlenip gidecek düşüncesi beni çok zorluyordu. Her ne kadar beni zorlasa da yapacak bir şeyim yoktu. Abisi her zaman yanındaydı. Benim için zor olacaktır elbette ama yapacak bir şeyim de yoktu.

"Güzelim" diyerek Amine'ye yaklaştım

"Abicimm." diyerek hemen gelip boynuma atladı. "Nasıl olmuşum." Heyecanla bir tur etrafında döndü. Üzerine dizinin hemen üstünde biten yeşil bir elbise giymişti ve bu onun tüm güzelliğini ortaya çıkarmıştı. Amine'ye kesinlikle yeşil çok yakışıyordu, bunu bugün bir kez daha anlamıştım.

Onun bu haline gülümseyerek baktım. "Yine her zaman olduğu gibi çok güzel olmuşsun." diyerek bakmaya devam ettim.

"Öyle mi diyorsun." başımı onaylar şekilde salladım. "Anne, sence nasıl olmuşum?" diyerek bu sefer de anneme döndü.

Hemen kaşlarımı çatıp Amine'ye baktım. "Hayırdır küçük hanım? Bana güvenmiyor musun?"

Amine de hemen bana döndü. "Olur mu öyle şey abim. Sana her zaman güveniyorum ben. Anneme de sorayım dedim sadece." diyerek masumca açıklama yaptı.

"Tamam tamam, gel buraya" diyerek kollarıma çağırdım. Beni bekletmeden koşup sıkıca sarıldı. Ardından boyum uzun olduğu için topuğunu kaldırıp öpmeye çalıştı. "Ya abi eğilsene öpemiyorum seni" diyerek bana çıkıştı. Bu sefer de ben gülümseyerek eğildim ve yanağımı uzattım. Amine de bekletmeden öpücük koydu.