GÜL GÜZELİ

26. BÖLÜM

Helloooo

Herkese yeni bölümden selam 🫡

Bölüm sonunda bir duyurum olacak. Okumadan geçmeyiniz lütfen.

Oy vermeyi ve satır aralarına yorum yapmayı unutmayın.

Keyifli okumalar 🫶

🌹

Zeynep'ten

"Hazır mısın?" sorusu ile bakışlarımı avluda bekleyen Mert'e çevirdim.

"Hazırım hazırım." diyerek elimdeki çanta ile yanına yürüdüm.

Bugün çiftlik evine gidiyoruz. Aslında Hansa ile geçecektik ama hastaneye gitmek durumunda kaldı. Bu yüzden de onlar çıkana kadar geç olacağı için biz gidip önden hazırlık yapacaktık. Bu yüzden de Mert'le önden gidecektik.

Benim gelmemle Mert ile beraber evden çıktık. Önce bir markete girdik yapacağımız mangal için malzemeleri alıp öyle çiftlik evine geçtik.

Mert arabayı kocaman bir bahçeye park edince bende arabadan inip karşımdaki görkemli çiftlik evini incelemeye başladım. O kadar büyük ve görkemliydi ki gözümü alamıyordum.

"Her şeye böyle uzun uzun bakar mısın?" o kadar dalmıştım ki Mert'in ne zaman yanıma geldiğini bile fark etmemiştim.

"Duruma göre." diyerek önden yürümeye başladım.

"Hangi durumlar mesela?" diye sordu yanıma yaklaşırken.

"Belirli bir durum olması mı gerekiyor?" diye sordum hala yürürken.

"Evet." dedi, normal bir şeymiş gibi.

"Beğenebileceğim her şeye böyle bakarım." dedim ve durup Mert'e baktım.

"Beni beğenebilmen için ne yapabilmem gerekiyor?" diye sordu bir anda.

Bunu söylemesini şu an beklemediğim için biraz şaşırmıştım . Kaşlarımı havaya kaldırıp "Bir şey yapmana gerek yok." dedim.

Ne dediğimi fark edince arkamı dönüp eve doğru yürümeye başladım.

Neden bir anda böyle bir sey söylemiştim ki?

"Yani beni beğeniyorsun? O yüzden de bir şey yapmama gerek yok değil mi?" diye sordu. Bu sırada evin kapısını açtı. Ben de cevap vermeden, daha doğrusu ne cevap vereceğimi bilmediğim için susup içeriye girdim.

"Cevap yok anlaşılan" dedi ve elindeki poşetlerle önümden geçti. "Sağdaki kapı, salon yani." diyerek de geçmem için yeri gösterdi.

Bir süre ikimiz de salonda oturduktan sonra mangal için hazırlığa giriştik. Böyle bir şey yaşayacağım hiç aklıma gelmezdi. Yani yakın arkadaşımın, kocasının arkadaşı ile onların şehrinde beraber mangal hazırlığı yapmak. O yüzden de çok değişik hissediyordum, daha doğrusu tuhaf.

Bir de Mert'in bana olan yaklaşımı da ayrı bir dertti. Tabi ki de kötü anlamda değildi bu. Ne bileyim? Hiç kimseye güven problemimden dolayı yaklaşamazken onun yanında öyle güven problemi yaşamıyordum sanki ama emin de degildim tabi.