[Zawgyi]
၉
တြယ္တာ ေက်ာင္းသြားရန္ျပင္ဆင္ၿပီးသည္ႏွင့္ ၿခံထဲဆင္းကာ ႏွင္းဆီပန္းအျဖဴေလးတစ္ပြင့္ကို ခူးယူလိုက္သည္။
ပန္းကေလးေဘးမွ ဆူးတံေလးမ်ားကိုကတ္ေၾကးျဖင့္ညွပ္ၿပီး ပန္းေလးအား အျမတ္တနိုးနမ္းရွိုက္လိုက္သည္။
"တြယ္တာေရ"
တြယ္တာ ပန္းေလးအား ေငးၾကည့္ေနရင္း ခိုင့္ ကို ပန္းပန္ေပးရမည့္အေရးေတြးကာ ၾကည္ႏူးေနမိတုန္း ေဖေဖ့ေခၚသံေၾကာင့္
"ရွင္ ေဖေဖ"
"ေက်ာင္းသြားရေအာင္"
ေက်ာင္းကိုေရာက္ေတာ့ အခ်ိန္မွာ ၈နာရီ စြန္းစြန္းသာရွိေသးရာ ခိုင္ က မေရာက္ေသး။
တြယ္တာလည္း ဌာနေရွ႕နား ခေရပင္ေအာက္မွ ခုံတန္းေလးတြင္ ထိုင္ၿပီး ေစာင့္ေနလိုက္၏။
ေစာင့္ေနတုန္း ပန္းေလးကိုလည္း မၾကာမၾကာ နမ္းေနမိေသးသည္။
ခိုင္ က လာပန္ေပးလို႔ေျပာလိုက္ေပမဲ့ တကယ္ေရာ ပန္ေပးခံပါ့မလားလို႔ပါ စိတ္ပူေနေသး၏။
"ပန္းဆက္သမ ဘြဲ႕ေလးေတာ့ရခ်င္မိတယ္ ခိုင္"
~~~~~
ခိုင္ သူမကိုယ္သူမ မွန္ထဲၾကည့္ၿပီး ၿပဳံးလိုက္မိ၏။
အသက္ ၄၂ႏွစ္ဟု ဆိုေသာ္ညား သူမအသြင္သ႑ာန္က အေတာ္ေလးႏုပ်ိဳေနေသးသည္။
ဝတ္ဆင္ထားသည့္ ႀကံရည္ေရာင္ ဇင္းမယ္ဝမ္းဆက္ကေလးက ခႏၶာကိုယ္တြင္ ခ်ပ္ရပ္စြာေနရာယူထားကာ သူမႏွင့္အလြန္လိုက္ဖက္လွသည္။
ခိုင္ ဆံထုံးတြင္ ဆံထိုးေလးတစ္ခု စိုက္မည္ျပင္လိုက္စဥ္ တြယ္တာ့ကိုေျပာခဲ့သည့္ စကားအားျပန္ေတြးမိၿပီ ဆံထုံးေလးအား အလြတ္သာ ထားကာ လက္ကိုင္အိတ္ေလးဆြဲၿပီးထြက္ခဲ့လိုက္သည္။
မမလတ္က ကားကို ဌာနေရွ႕ပါကင္တြင္ ရပ္လိုက္ၿပီး ခိုင္လည္း ကားထဲမွ ထြက္လာကာ အနီးဝန္းက်င္ကို တြယ္တာ ရွိမရွိ မ်က္စိကစားမိလိုက္ေသး၏။
တြယ္တာ့ကို မေတြ႕၍ ခိုင္ ႏႈတ္ခမ္းေလးမဲ့လိုက္တုန္းရွိေသး
"တီခ်ယ္"
တြယ္တာကဘယ္ကေနဘယ္လိုေရာက္လာမွန္းမသိ သူမေနာက္ေက်ာတြင္ ပန္းေလးကိုင္ၿပီးေရာက္ေနသျဖင့္ ခိုင္ စိတ္ထဲက ႀကိတ္ၿပဳံးမိသည္။
