[Zawgyi]
၁၁
"အမေလး ေသပါၿပီ"
ၾကမ္းေပၚျပဳတ္က်သြားေသာအရွိန္ႏွင့္အတူ ေက်ာျပင္ကနာက်င္သြားေတာ့မွ ၿဖိဳးအိပ္ယာက နိုးလာ၏။
ခ်စ္ဇနီး၏အမ်က္ေတာ္ေၾကာင့္ ညစာငတ္သည့္အျပင္ ဆိုဖာႏွင့္ညားေနတာ ၃ညေလာက္ရွိၿပီ။
ၾကမ္းေပၚမွထထိုင္ၿပီး ဖုန္းနာရီကိုၾကည့္လိုက္ရာ ၈နာရီထိုးေတာ့မည္ျဖစ္၍ မ်က္ႏွာသစ္ရန္ အခန္းထဲဝင္လိုက္ေတာ့ ႏြယ့္ကိုမေတြ႕။
မ်က္ႏွာသစ္ေရခ်ိဳးၿပီး အိမ္အႏွံ႕လိုက္ၾကည့္တာလည္းမေတြ႕သျဖင့္
"ေဒၚေအး တီခ်ယ့္ကိုေတြ႕မိလားဟင္"
"အစ္မေလး မနက္က အဝတ္လဲၿပီးအျပင္ထြက္သြားတာေတြ႕လိုက္တယ္"
ၿဖိဳးက ေခါင္းေလးကုတ္လိုက္ကာ
"ဟုတ္လား"
ထိုေန႕မွာ စေနေန႕ပိတ္ရက္ျဖစ္ရာ ႏြယ္ ဘယ္မ်ားသြားပါလိမ့္ဟု ၿဖိဳးေတြးေနမိ၏။
ေတြးမရသည္ႏွင့္ မ်ိဳးခန့္ပိုင္တို႔အိမ္မ်ားေရာက္ေနမလား ဟု ဖုန္းဆက္ၾကည့္လိုက္သည္။
"ဟယ္လို ဦးခန့္"
"ၿဖိဳး ေျပာေလသမီး"
"တီခ်ယ္ ဦးခန့္တို႔အိမ္မွာလား"
"မဟုတ္ဘူးသမီးရဲ႕ ဘာလို႔လဲ သမီး"
"ဘယ္ေရာက္ေနလဲမသိဘူး"
"မာမားတို႔ဆီမ်ားေရာက္ေနလား ဆက္ၾကည့္ပါဦး"
"ဟုတ္ကဲ့ ဦးခန့္"
မာမားတို႔ဆီမွာလည္းမဟုတ္ေန၍ ၿဖိဳး ေခါင္းကုတ္ေနမိၿပီ။
တစ္ဆက္တည္းဗိုက္မွ တဂြီဂြီျမည္လာ၍ မီးဖိုထဲဦးတည္လိုက္၏။
ညစာငတ္ေသာ္လည္း စားခြင့္ရသည့္ နံနက္စာေလးေတာ့ စားလိုက္ပါဦးမည္။
~~~~~
ယေန႕ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္အျပင္သြားရန္ ခ်ိန္းထားသျဖင့္ တြယ္တာ မွန္ေရွ႕ျပင္ဆင္ေနလိုက္သည္။
Top အသားေရာင္ေလးအား pants အနက္ေလးျဖင့္ တြဲဝတ္ထားၿပီး ဆံပင္ကိုခြဲမစည္းဘဲ ပုံက်စြာခ်ထား၍ ၾကည့္ေကာင္းေန၏။
