[Zawgyi]
သူရိယေနဝန္းနီသည္ အေရွ႕မိုးကုပ္စက္ဝိုင္းဆီမွ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ေပၚထြက္လာကာ ေလာကကိုအလင္းေပးေနေခ်ၿပီ။
ေက်းငွက္သာရကာေလးတို႔သည္လည္း အိပ္တန္းတက္ရမွ ျပန္လည္နိုးထလာၾကကာ က်ီက်ီက်ာက်ာအသံေလးမ်ားျဖင့္ မာဂဓ ဘာသာစကားကိုသီက်ဴးေနၾကၿပီ။
သာယာလန္းဆန္းေနေသာ နံနက္ခင္းအလွတရားတို႔ႏွင့္အၿပိဳင္ လွပေနေသာအမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးသည္လည္း မွန္တင္ခုံေရွ႕ထိုင္ကာ ေက်ာင္းသြားရန္ျပင္ဆင္ေန၏။
ခပ္သြယ္သြယ္မ်က္ႏွာေလးေပၚ မိတ္ကပ္ခပ္ပါးပါးသာလိမ္းက်ံ၍ အုတ္က်ိဳးေရာင္ႏႈတ္ခမ္းနီေလးကိုႏႈန္ခမ္းပါးပါးေလးေပၚခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့အေရာင္တင္လိုက္သည္။
ခါးထိရွည္သည့္ဆံႏြယ္တို႔ကိုသပ္ရပ္ေနေစရန္ထုံးဖြဲ႕လိုက္ကာ ကႀကီးပုံနဖူးက်ဥ္းေလးေပၚ၌ ဆံစေလးကို၂ဖက္ခြဲခ်ထား၏။
ထို႔ေနာက္ အဝတ္ဗီရိုထဲမွ နီညိုေရာင္ဇင္းမယ္ဝမ္းဆက္ကေလးကို သြယ္လ်လ်ခႏၶာကိုယ္ေလးတြင္ ေသသပ္ပိရိစြာဝတ္ဆင္လိုက္ၿပီးေနာက္ ခိုင္ မွန္ကိုၾကည့္ရင္း ပါးခ်ိဳင့္ေလးေပၚသည္ထိၿပဳံးမိေလသည္။
ညိုဖန့္ဖန့္အသားအေရပိုင္ရွင္ ခိုင္ ဟူေသာ အမ်ိဳးသမီးသည္ ႏွစ္ကာလမည္မွ်ေျပာင္းသြားပါေစ ႏုပ်ိဳလွပေနဆဲ။
ခိုင္ ျပင္ဆင္ၿပီးေနာက္ အံဆြဲထဲမွ တြယ္တာေပးခဲ့ေသာ ေျခာက္ေသြ႕ေနၿပီျဖစ္သည့္ႏွင္းဆီပန္းအျဖဴေလးမ်ားအား တယုတယကိုင္ၾကည့္ေနမိသည္။
ထို ပန္းေလးမ်ားႏွင့္အတူသိမ္းဆည္းထားသည့္ လြန္ခဲ့ေသာ၃ႏွစ္လုံးလုံး လစဥ္မျပတ္ တြယ္တာ့ထံမွ ေပးပို႔ခဲ့ေသာ စာေလးမ်ားကိုပါၾကည့္မိရင္း လြမ္းေဆြးသလိုခံစားရျပန္သည္။
ေနာက္ဆုံးေတြ႕ခဲ့သည့္ရက္မွစ တြယ္တာသည္ လစဥ္မျပတ္ ခိုင့္ထံစာတစ္ေစာင္စီပို႔ခဲ့၏။ သို႔ေသာ္ ဖုန္းေတာ့မဆက္။ Facebook တြင္လည္း တြယ္တာ့ acc ေလးေပ်ာက္သြားခဲ့သည္။
တြယ္တာ့စာထဲတြင္ေတာ့ ခိုင့္ကိုစိတ္ဒဏ္ရာေပးမိသည့္အတြက္ သူမကိုယ္သူမ အျပစ္ေပးသည့္အေနျဖင့္ ခိုင့္ေရွ႕ေပၚမလာေသးတာ ဟု ေရးထား၏။
