My Cold Husband is a Mafia King

Special Chapter

Cyrus

Simula ng ipinanganak ako ay hindi naging madali ang buhay ko. Madaming struggles at hindi ko na rin mabilang kung ilang beses akong nadapa. Pero simula ng dumating siya, nagbago ang lahat.

Naalala ko pa noong mga panahong mga bata pa kami, she always there guiding me.  She makes me happy. She ease my pain and she always make sure that I am okay.

And when we get married, I was the happy man in the whole world. Like finally the woman I dream of ay asawa ko na ngayon. Sobrang saya ko. At alam kong walang ibang babae ang makakapantay sa sayang ibinibigay niya sa akin.

Pero nagbago lahat iyon ng biglang nagsisulputan ang mga kalaban namin sa negosyo. Knowing that I am a leader of one of the group in the underground organization, not just a leader but a powerful one. I most well known Mafia boss in the whole world. All my enemies wants to take me down and in order to maintain my position I need to fight back.

Fighting back means losing my wife. I need to hurt her just to make sure that she will leave me. Ayaw ko siyang madamay even though ang kapalit is lumisan siya. Ang kapalit ay iwan niya ako.

Mas lalo pa akong naging malupit sa kaniya noong dumating iyong time na bumalik ang ex ko para guluhin ako. That girl is a trash. Hindi niya matanggap na hindi ko siya minahal. Totoo naman. Kahit kailan wala akong seneryosong babae kundi si Shane lang. Siya lang ang mamahalin ko at wala ng iba.

Hanggang sa dumating ang araw na dumating sa bahay ang mga magulang ko at kinompronta ako. Kung ano ano ang mga sinasabi ko sa kaniya na alam ko sa huli ay pagsisihan ko din. Pero kahit na senermunan na nila ako ng todo ay wala man lang pumapasok sa isip ko dahil nakatingin lang ako sa babaeng mahal ko na nagluluto ng makakain namin. Hindi ako tanga para hindi malaman na hindi niya naririnig lahat ng sinasabi ko dahil open na open ang living room sa kitchen. Alam kong lahat ng sinasabi ko ay naririnig niya at iyon ang pagsisisihan ko araw araw.

Pero alam niyo iyon. Iyong tipong malapit ko na siyang mapaalis sa buhay ko doon ko naman nalamang ipinagbubuntis niya palan ang mga anghel ng buhay ko. Mga anghel na alam kong magiging daan upang mabalik ulit ang sayang unti unti na naming nakakalimutan. Kaya ng mga panahong malaman kong nagdadalang tao siya sa mga anak namin lahat ng plano ko ay unti unti ng nasisira.

Unti unti na rin akong lumalambot at napapalapit sa kaniya. Kaya simula noong lumipat kami sa safe house na ipinagawa ko dati in case na may hindi magandang mangyari ay ginawa ko talaga ang lahat para bumalik ang tiwala niya.

But sad to say that destiny is not for us at that time. Why? Kase noong mga panahong unti unti ng naaayos at nabubuo ulit saka na naman nagkaroon ng bagong problema.

Our enemies is doing something that may triggered my clan. My people. Kaya kahit gusto kong magpaliwanag at ipaintindi sa kaniya lahat ay hindi ko magawa dahil sa sunod sunod na problemang dumadating. Even my friends needs to work with me para lang maayos agad lahat lahat.

Noong mga panahong may mga sumugod sa bahay para patayin ako halos wala akong ibang iniisip kung hindi siya lang at ang magiging mga anak namin. Ang nasa isip ko that time, ayos lang kahit hindi ako makaligtas basta ligtas lang ang mag ina ko. At sa away naman ng diyos parehas kaming nakaligtas. Parehas kaming nakaabot sa safe house na aming tutuluyan pansamantala. Kaya ng mga panahong iyon pinangako ko sa sarili ko na aayusin ko na lahat... na itatama ko na lahat ng pagkakamali ko.

Pero kahit anong tama... kahit anong ayos.... wala pa rin. Sinubok na naman kami ng tadhana na paghiwalayin. Simula noong manganak siya sa mga anak namin. Yes mga kase triplets ang iniluwal niya. I am so happy that time pero gaya nga ng sabi ko hindi sa amin ayon ang tadhana. Sinubok na naman kami hanggang sa umabot na umalis sila kasama ang mga asawa at anak ng mga kaibigan ko. Kahit gusto ko silang pigilan pero hindi pa rin pwede dahil sa alam kong magiging ligtas sila sa pupuntahan nila.

Sa mga nagdaang araw, linggo, buwan at taon sobrang hirap. Hirap kase alam mong malayo sa iyo ang pamilya mo. Gustong gusto kong hawakan, kargahin, at halikan sa ulo ang mga anak ko pero hindi ko magawa sa kadahilanang hindi ko pa kaya. Hindi ko pa kayang sumugal lalo na at madami pa akong kailangang asikasuhin.

One time my friends invite me to a drink. In what the reasons? Simple lang, miss na rin nila ang pamilya nila. Lahat naman kami miss na sila. Pero hindi pa oras para kami ay kumilos.

Sabi nila ang swerte daw hindi dumadapo sa masasama ang ugali at aminado akong masama ang ugali ko. Sa dami ba naman ng kasalanang nagawa ko sa asawa ko malamang mahaba na ang listahan ng mga kasalanan ko sa kaniya. Pero iyong gabi na iyon. Feeling ko sobrang swerte ko ng tao. Bakit? Dahil nakita ko ulit siya pero ang kaso parehas kaming lasing that time. Ay hindi palan lasing, tipsy lang ako kase alam ko pa kung ano ang ginagawa ko at sino sino pa ang nakakasalamuha ko.

That night is a wonderful night. We made love. Ewan ko lang sa kaniya kong anong ibig sabihin noong gabing iyon pero para sa akin iyon ang pinakamagandang gabi ang nangyari sa buhay ko simula noong umalis siya kasama ang mga anak ko.

Pero hindi kami nag usap kase simula ng magising kami kinaumagahan umalis din siya agad. Walang lingon lingon... walang paa-paalam. Basta umalis siya ng wala man lang kahit isang salita. Okay lang naman kase kahit papaano nakasama ko siya sa isang gabi kase back to work na ulit ako.

Hanggang sa inabot na naman kami ng ilang taon bago ko naayos lahat ng problema ko sa negosyo. And that time, ready na ako. Ready na akong harapin sila ulit.

And that's the best decision that I made in my entire life. Hindi ako nahirapang suyuin sila. Hindi ako nahirapang isama sila pabalik sa lugar kong saan kami nagsimula. Casual niyang ipinakilala sa akin ang Lima kong anak. Lima kase noong time na may nangyari sa amin noong gabi iyon ay mayroon na namang nabuo. Tingnan niyo nga naman sharpshooter palan ako.

I am happy. Simula ng mga araw na iyon kuntento na ako. Kasama ko na sila e. Wala na akong hahanapin pang iba. Andito na sila. Nasa feeling ko na sila.

"Dad, tawag ka po ni mommy." tawag sa akin ng unica ija ko kaya napangiti nalang ako at pumasok sa loob ng bahay. They good. Malalaki na sila. Malalaki na ang mga anak ko at kayang kaya na nilang tumayos sa sarili nilang mga paa kahit hindi wala pa sila sa tamang edad. Napalaki kase sila ng maayos ng ina nila kaya kuntento na akong makakaya na nila ang mga pagsubok na kanilang haharapin pagdating ng panahon.

"Hey dad, morning"

"Good morning, baby."

"Oh come on, dad. I am not a baby anymore, I am a big boy." nakasimangot na saway sa akin ng bunso kong anak kaya napatawa nalang ako.

See? They good. Kahit na ilang taon palang sila, matured na mag isip. Ni ayaw ng magpatawag ng baby.

Masaya na akong masaya na sila.

I am Cyrus Ford Monteverde, giving my children a chance to continue the next chapter of our lives.

Hi, sa mga nalilito po. Ito na po ang point of view ni Cyrus sa mga panahong kinailangan niyang gumawa ng masama sa asawa niya para mailigtas ito. Salamat sa walang sawang pagsuporta. Sa mga silent reader's at sa mga hindi silent salamat. I appreciate your efforts to read my work and I will still appreciate it if we see each other in the Sibling's Series of this stories.

I am Seaneliaye, finally signing off as your author in MCHIAMK.

See you in the next chapter of their children's...

See you in the Sibling's Series.....