______KAYAN UMUTLAR_______

2.Bölüm Yalnızlığın Sonu

Bölümü oylarsanız ve beğenirseniz sevinirim.🖤

♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤

Benim İtalya'ya gelmemin 1. günü ilk önce binadaki kendi odamı öğrenip oda arkadaşımla tanışmak için o kadar heyecanlıyım ki tabii başıma gelecekleri bilmeden oluşan benim sevinçli heyecanım ve de mutluluğum. Fakat daha başıma gelebilecekleri bilmiyordum tabii.

Benim hayatım bir oyun sahnesi her sahneyi barındırabilen bazen de şekilden şekile giren ve de ben ordaki çok küçük fark edilemeyecek birimde olan bir varlık.

Bir hiçliğin ortasında düşünün kendinizi size bir soru bir hiçliğin ortasında olsaydınız kendinizi kurtarmak için ne yapardınız?

Kafam çok karışık beynimdeki sinir hücrelerinin ağları birbirlerine o kadar derinden girmişler ki ama o benim içimi boğan heyecandan daha öğretmenim bana yurdu gezdirirken hemen odama gitmek istiyordum. Odama geldiğimde bir kız vardı. Saman sarısı gibi saçları, ölü bir toprak gibi dingin gözleri, pirinç gibi beyaz teni, içtenlikle, sevecenlikle, masumca bakan o bakışlar. Kızın adını tanımıyor olsam bile onunla tek bir kelimemiz olmamasına rağmen kıza o kadar çok sevecenlikle doluydum ki tek bir kelimeyle anlatamam yani kalbimdeki o sevecenliği anlatmaya kelimeler yetmez. Öğretmenim bizi bırakıp kendi odasına giderken kız bana içten bir samimilikle adını söyledi.

"Merhaba ben Lina."

"Merhaba ben de Gece."

"Adın güzelmiş Gece tanıştığımıza memnun oldum."

"Bende."

Tanışmamız böyleydi. Biz hemen birbirimizi tanımak istedik tanıdık da onun hakkında o kadar şey öğrenmekte tamamen beni memnun etmişti. Bir kişiyle tanışmak her zaman özeldir ve bence de değerlidir. Ondan sonra bir de iki insanın tanışması o kadar çok özel ki. Herkes birbiriyle tanışırken ona karşı nasıl davranacağını, nasıl empati kuracağını öğreniyor. Lina'yla o kadar çok iyi anlaştık ki.

Lina da benim gibi Türkiye'den gelmişti onunla sonra çok iyi anlaştık. İçim çok iyi ısındı sanki kalbimin en köşesinde yeri varmış gibi. Maalesef kendimi tanıtmayı unuttum bende Gece. Şimdilik kendimden bahsetmeyeceğim. Çünkü sizinle olucak öyküm de kendimi size çok güzel bir şekilde dile getirebileceğim.

Küçük bir kız çocuğu kimsesizliğin ortasında bir umut bulmuştu.

Size sorum yaşamak mı ölüm mü bu hayatta mutlu olma amacınız?

♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤

Herkese merhabalar yine sizlerle olmak beni o kadar çok mutlu ediyor ki. Kayan Umutlar acılarıyla mutlu olmaya çalışan herkese gelsin.

"Küçük bir kız çocuğu kimsesizliğin ortasında bir umut bulmuştu."