______KAYAN UMUTLAR_______

22.Bölüm Hayallerimiz

Bölümü oylarsanız ve beğenirseniz sevinirim.🖤

♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤
  
   Hayal kırıklığı yaşadığım günlerden biri daha geçmişti.

   Ve bu sefer yaralarımı sarmaya çalışan birisi vardı yanımda. Hem de sımsıkı sarıp sarmalayan.

  Bir insana ne kadar güvenebilirdiniz ya da o kişiye karşı hissettiğiniz güven duygusu nasıl ölçülebilirdi.

  Ben bir kişiye güvendim bir hiç olmayı kabul ederek kendimi ve onu yakarak.

  Çünkü yine terk edilip tek başıma kalmaktan korkuyordum.

  Ama terk edilmek nedir ki siz bile kendinizi terk edebilirsiniz.

  O kadar da kırıcı bir şey değil ya. Sadece kıran kişiye güvenmek sıkıntı.

  Hayatımızda böyle işte derin bir lağım çukurundayız bizi kurtaran kimse yok. Biz kendimizi kurtarmaya çalışıyoruz.

  Hayatta hep galip ya da kazanan olmak istemiyorum. Yeniliyim ama yenilgim acı olsun istemiyorum.

  Tehlikeli bir yerdeyiz. Herkes seçim yapmak zorunda bırakılıyor. Yok olma ihtimalimizde var olmama da. Kararı verecek olan bizdik. Onun sonuçlarına da katlanacak.

  Mesela hayallerimde hep bir mutlu aile tablosu vardı. O tabloyu oluşturmak kolaydı ama o tabloyu mahveden insanlar o tablonun değerini hiçbir zaman anlamazdı. Benim hayatım böyleydi duygularımın bir önemi yoktu ve de hayallerimin.

   Mesela ben mutlu olduğum zaman o mutluluğum kayboluyor. Ben mutluluğu hiç haketmiyor muydum.

    Ben odada oturmuş böyle düşünürken telefonumdan bir mesaj geldi.

    Nasılsın Güzellik?

    İyiyim Ay ama o kadar çok düşüncelerim ruhumu mahvediyor ki. İyiyim diyorum ama belki iyi değilimdir.

   Sen bunca sene mutluluğu tadamamışsın ama mutluluğu herkes hak eder. Senle ben gibi.

   Hayat geçip gitse de
   Bize yapılanlar yüzünden
   Biz bir daha mutluluğa kavuşamayız.
    Hem acılarımız varken mutluluk bizimle olmayı kabul etmez ki.

    Bütün günahları sen işlemiş gibi konuşuyorsun. Pişman olmak bir işe yaramaz. Sen sen olacaksın ki yeniden dirileceksin ama bu sefer güçlü ve mutlu bir şekilde. Biz birlikte olmak istiyorsak acılarımızdan arınmamıza gerek yok ki. Acılarımız bize hayatın bıraktığı izler o izleri kim kaybetmek ister ki.

   Bilemiyorum. Lina gerçekleri duyunca bana küsecek. Beni hiç görmek istemeyecek. Ben napıcam benim sayemde mutluluğu tatmış birini kaybetmek istemiyorum.

   O çok kırılgan bizler gibi değil Ay. Ondaki derin yaraları onarması zor olur. O bizim gibi acılarla yaşayamaz.  O bunları haketmiyor. Kim yaşadıklarını hakederki.

    Seni anlatmak istesem anlatamam. Kendin kırılmışsın ama herkesi mutlu etmeye çalışıyorsun. Mutluluğu tadamamış bir insan olarak.

    Çünkü beni kırdılar ezdiler geçtiler. Ben başka insanların üzülmelerinden korkuyorum. Herkes benim gibi acılarla yaşamak zorunda değil ya.

    Sen de yaşamak zorunda değilsin. Sen üzülürsen ben mahvolurum. Sen yanarsan ben herkesi yakarım.

   Ya bir gün benden vazgeçersen?

   Sen benim vazgeçilmezimsin.

   Bizi  yokluğuna çeken hiçlik
   Biz bir olunca hiçbir şey yapamaz.

   Her acı insanın umutlarından ve hayallerinden kaynaklanırdı. Fakat kimse bunu bilemezdi.

  Söyleyin nasıl düşünmeden yaşanılır?

♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤