သရဲဘုရင်ရဲ့ချစ်လှစွာသောဇနီးဆိုးလေး အပိုင်း(၂၀၁ မှ ၄၀၀)

358+359+360+361+362

အပိုင်း(၃၅၈)

ရှောင်ယွီချင်းနဲ့ ပထမဆုံးအကြိမ် တွေ့ဆုံခြင်း(၆)

 
 
“ဘာကြောင့် ကျွန်မကို မယုံကြည်တာလဲ”
ယွမ်လော့ဖုန်းလည်း ပြုံးလိုက်ပြီး မေးလိုက်တယ်။ 
“ရှင် လုံယွမ်တိုင်းပြည် ရောက်တဲ့အချိန်က ကျွန်မက ဘယ်လို လူစားလဲ ဆိုတာ ကြားသိမှာပါ သူ့ကို ဘာကြောင့် ဒီလို ပြောဆိုရလဲဆိုတဲ့ အကြောင်းပြချက်ကတော့ ရှင်းပါတယ် သူ့ကို မျက်စိ စပါးမွေးစူးလို့လေ…တခြား အကြောင်းအရင်းတော့ မရှိပါဘူး”
ယွမ်လော့ဖုန်းက အကြောင်းအရင်းကို မပြောဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားတော့ အဘိုးအိုငယ်လေးလည်း သူမကို ဆက်မမေးတော့ဘူး။ ဒါပေမဲ့ သက်ပြင်းရှိုက် လိုက်တယ်။
“ကျုပ်တော့ မင်းကို တကယ်ပဲ နှစ်သက်ပါတယ်။ မင်းကို ကျုပ်တပည့်လေး ဖြစ်စေချင်တယ် ဒါပေမဲ့ မင်းက လက်မခံဘူး… ကောင်းပါပြီ… ကျုပ် မင်းကို တွန်းအား မပေးပါဘူး မင်း အကူအညီ လိုအပ်တဲ့ အချိန်တိုင်း ကျုပ်ကို လာရှာလှည့် ကျုပ် ကူညီနိုင်သမျှ ကူညီပေးမယ်”
အဘိုးအိုငယ်လေးရဲ့ စကားကိုကြားတော့ ယွမ်လော့ဖုန်းလည်း နွေးထွေးသလို ခံစားရတယ်။ သို့သော်လည်း ရှောင်မိသားစုကို သူမနဲ့ ယွမ်ရှောင်က ကိုယ်တိုင် အဆုံးသတ်ပေးမယ်။ တခြားလူတစ်ယောက် ဝင်နှောင့်ယှက်ဖို့ ခွင့်မပြုနိုင်ဘူး။ သူမကို အတင်းအကျပ် ကူညီပေးမယ် ဆိုရင်တောင်ပေါ့….။
“ကျေးဇူးတင်ပါတယ်”
ဒီရိုးရှင်းတဲ့ စကားနှစ်လုံးက ယွမ်လော့ဖုန်းရဲ့ ရိုးရှင်းတဲ့ ကျေးဇူးတင် စကားလေးကို ဖော်ပြပါရဲ့။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ပါ… သူမက အဘိုးအိုငယ်လေးရဲ့ ကြင်နာမှုကို လက်ခံပေးရမယ်။
“အင်းပါ”
အဘိုးအိုငယ်လေးလည်း ပြုံးလိုက်ပြီး သူ့လက်ကို ပွတ်သပ်နေတယ်။
“မင်း ကျေးဇူးတင်တယ် ဆိုရင်တော့ ကျုပ်ကို စိတ်ဝိညာဉ် လက်ဖက်ရည် အနည်းငယ် လက်ဆောင်ပေးလေ… ဒီလက်ဖက်ရည် အရသာကို ကျုပ် တကယ်ပဲ လွမ်းဆွတ်နေတယ်”
“ကောင်းပြီလေ”
ဒီတစ်ကြိမ်တော့ ယွမ်လော့ဖုန်းလည်း မငြင်းဆန်တော့ဘူး။ သူမ ခဏတော့ တွေးလိုက်ပြီး ဖြည့်စွက် ပြောလိုက်တယ်။
“အခု ပေးမယ် စိတ်ဝိညာဉ်လက်ဖက် ရွက်က အရင်က ပေးတာထက် ပိုကောင်းတယ်”
ဘာ…..။ အရင်တစ်ခေါက်ကထက် ပိုကောင်းတယ်တဲ့လား။ အဘိုးအိုငယ်လေးမှာ မျက်လုံးပြူးကျယ်သွားပြီး သူ့ပါးစပ်မှလည်း သွားရည်ကျလုနီးပါးပဲ။ သူလည်း ယွမ်လော့ဖုန်းကို နားမလည်နိုင်စွာ ငေးကြည့်လိုက်တယ်။
“ဒါဆို… အခု စိတ်ဝိညာဉ် လက်ဖက်ရွက်ကို ပေးနိုင်မလား”
သူ့တောင်းဆိုချက်ကို ကြားရတော့ ယွမ်လော့ဖုန်းလည်း သူမရဲ့ နယ်မြေလက်စွပ်မှ စိတ်ဝိညာဉ် လက်ဖက်ရွက် အိတ်လေးကို ထုတ်လိုက်ပြီး  အဘိုးအိုငယ်လေးကို လှမ်းပေးလိုက်တယ်။
“ဒါက ကျွန်မကို ဝိညာဉ်ဘုံကို ခေါ်လာပေးလို့ ဆုလာဘ် ပေးတာ”
အဘိုးအိုငယ်လေး ကောင်မလေး လက်ထဲမှ လက်ဖက်ရည် အိတ်လေးကို စူးစူးစိုက်စိုက် ကြည့်နေရင်း သူ့အသက်ရှူသံများ မြန်ဆန်လာတာပေါ့။ သူလည်း စိတ်ဝိညာဉ် လက်ဖက်ရွက်ကို ဆတ်ခနဲယူလိုက်ပြီး သူ့နယ်မြေ လက်စွပ်ထဲ အလျင်အမြန် ထည့်လိုက်တယ်။ ယွမ်လော့ဖုန်း ပြန်ယူသွားမှာ ကြောက်နေတဲ့ ပုံစံပေါ့။
“ကောင်မလေး… နောင်ဆို မင်းကို လမ်းပြဖို့ လူလိုအပ်ရင် ကျုပ်ကို အသိပေးလိုက်”
စိတ်ဝိညာဉ် လက်ဖက်ရည်လေး ဘေးကင်းစေဖို့ သူ့မှာ ယွမ်လော့ဖုန်းကို ခစားဖို့ ဆန္ဒရှိနေတာပေါ့။
တစ်ခုခုကို တွေးမိသွားတာကြောင့် အဘိုးအိုငယ်လေးလည်း ယွမ်လော့ဖုန်းကို မော့ကြည့်လိုက်တယ်။
“ဒါနဲ့ မင်းမှာ ဝိညာဉ်ဘုံထဲ လှည့်ပတ်သွားဖို့ လမ်းညွှန် မြေပုံ ရှိလား”
ယွမ်လော့ဖုန်းလည်း သူမခေါင်းကို ခါယမ်းလိုက်တယ်။ ချင်ယွမ်က သူမကို ဝိညာဉ်ဘုံသွားဖို့ လမ်းညွှန်မြေပုံသာ ပေးခဲ့တယ်။ ဝိညာဉ်ဘုံ မြေပုံကိုတော့ မရလိုက်ဘူး။
“ဒါဆိုလည်း မင်း ကျုပ်နဲ့ အတူတူ လိုက်ခဲ့လေ လူနာတစ်ယောက်ကို သွားတွေ့ရမယ် အဲနေရာကို ရောက်ရင်တော့ သူတို့ကို မင်းအတွက် လမ်းညွှန်မြေပုံ ပြင်ဆင် ပေးခိုင်းမယ် မင်းက ရှောင်မြို့တော်ကို သွားချင်တယ် ဆိုရင်တော့ မင်းနဲ့ ငါက လမ်းအတူတူပဲ”
ယွမ်လော့ဖုန်းလည်း သူမမျက်ခုံးကို မြှင့်တင်လိုက်တယ်။ သူမ မျက်ဝန်းနက်များမှာ ပြုံးရိပ်သန်း နေတယ်။ သူမမှာလည်း တခြား ရွေးချယ်စရာ မရှိဘူး။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူမက ဝိညာဉ်ဘုံအကြောင်း ကောင်းကောင်း မသိဘူးလေ။ တခြားသူ လမ်းပြမှု မရှိရင်တော့ ရှောင်မိသားစုကို ရှာဖို့ သူမ အတွက်တော့ ခဲယဉ်းသွားပြီ။
 
***
 
ဝိညာဉ်နတ်ဘုရား တောင်က ဝိညာဉ်ဘုံရဲ့ တားမြစ်ထားသော နေရာများထဲမှ တစ်ခုပေါ့…။ ဒီတောင်ကို ဝိညာဉ်နတ်ဘုရားများက ဖန်ဆင်းထားတာလို့ ပြောကြတယ် ဒါကြောင့်လည်း ဝိညာဉ် နတ်ဘုရားတောင်လို့ ခေါ်တွင်တာပေါ့။ သို့သော်လည်း ဒါက ဒဏ္ဍာရီ ပုံပြင်တစ်ခုပါ…။ မှန်လား… မှားလား ဆိုတာတော့ ဘယ်သူမှ အတိအကျ မပြောနိုင်ဘူး။
ထိုအခိုက်အတန့် အဘိုးအိုငယ်လေးက တောင်ခြေမှာရှိတဲ့ အိမ်လေး တစ်အိမ်ရှေ့မှာ ရပ်တန့်လိုက်တယ်။ သူက တည်ကြည် လေးနက်သော အကြည့်ဖြင့် အသက်ခပ်ပြင်းပြင်း ရှိုက်လိုက်ပြီး သူ့လက်နဲ့ တံခါးကို ခေါက်လိုက်တယ်။ တံခါးက ကျွိခနဲ မြည်သံနဲ့အတူတူ ဖွင့်လာခဲ့တယ်။
ခြံဝင်းအတွင်းမှ လူတစ်ယောက် ခေါင်းပြူ ထွက်လာပြီး ဘေးဘယ်ညာ ဆန်းစစ် ကြည့်ရှုနေတယ်။ အဘိုးအိုငယ်လေးကို တွေ့သွားတော့ သူ့မျက်နှာက ပျော်ရွှင်သွားပုံရတယ်။
“နောက်ဆုံးတော့ ရောက်လာပြီပေါ့… နတ်ဆေးသမားတော်…”
 
***