Korkak!

5.bölüm

Kucağımdan kalkarken ayıcığı sıkıca kucakladı ve yanağını sürttü. Elimdeki iğneyi masaya bıraktıktan sonra saçlarını okşadım.
"Beğendin mi?"
Kafasını hevesle olumlu anlamda salladı.
"Çok teşekkür ederim."
Devam edecek gibi olsa da utançla dudaklarını birbirine bastırdı.
Kolumdaki saati kontrol ettikten sonra elini tuttum.
"Hadi seni evine bırakalım."
Geç olmadan, hava kararmadan evine gitmesi daha iyi olurdu.
Elinden çektiğimde adım atmadı.

"Ne oldu Adel?"
Arkamı döndüğümde dolmuş gözlerini fark ettim. Hızla yanaklarını tuttuğumda alt dudağı titredi.
"Ne oldu güzelim?"
"H-Hemen gitmeyelim."
Fısıldarken kafamı salladım.
"Tamam. Ağlama. Hemen gitmeyiz. "
Ayıcığını havaya kaldırdı.
"Şu... Şurası kalmış."
"Hemen bakalım bebeğim."
Hızla yerime geri otururken tekrar dizime oturmasını sağladım.

Kafasını eğerken dudakları gerildi. Belini tutarken ayıcığına uzandım.

"Seni daha önce gördüm."
Yüzüne bakarken bana bakmadı.
"Beni nerden tanıyorsun?"
Yutkundum.
"Adel anlaşmamızı hatırlıyor musun?"
Kafasını kaldırdı. Gözlerimin içine baktı.
"Beni takip mi ediyorsun?"
Dudaklarımı ıslatırken ne diyeceğimi düşündüm.
Yutkundu. Titreyen elleriyle elimde tuttuğum ayıcığı çekmeye çalıştı. Kucağımdan kalkarken belindeki elim gevşedi. Ayıcığı sıkıca tuttum.

Gözlerinden yaşlar süzülürken bırakacağımı düşünerek sertçe çekti. Ayıcık ortadan ikiye ayrılarak yırtılırken yere düştü. Atılarak kolunu tutarken düşmesini engelleyemedim. Pamuklar yere dağılırken hıçkırdı.
"Adel..."
"B-Bunu dikebilir misin?"
Hıçkırıklarından kelimeleri kesilirken kafamı salladım.
"Evet. Evet Adel. Tamir edebilirim."
Kollarımla yüzünü kuruladıktan sonra belini kavradım.
"Lütfen ağlama Adel."
Belinden çekerek ayağa kalkmasına yardım ettim.
Bacağı yere sürtündüğü için kanarken korkmaması için kafasını kaldırdım. Bacaklarından tutarak kucaklarken eve girdim.
"Bana zarar verme."
"Vermeyeceğim güzelim."

Banyoya girerek klozetin üstüne oturttum. Banyo dolabından ilk yardım malzemelerini alarak diz çöktüm. Yarasını temizlerken parmaklarıyla oynuyordu.
"Ayıcığım koptu."
"Tamir edeceğim. Söz veriyorum."
"Beni korkutuyorsun."
Sertçe yutkunurken derin bir nefes aldım.
"Neden?"
"Bana zarar verecek misin?"
Yarasını sararken kafamı kaldırdım.
Olumsuz anlamda salladım.
"Asla. Sana en son zarar verecek insanım Adel. Benden korkma."