Korkak!

6.bölüm

İpi kopardıktan sonra sıkı bir düğüm attım. Dikebildiğim kadar ayısını dikmiştim. İçindeki pamukların bir kısmı uçtuğu için şu anki hali biraz sönmüş gibiydi. Ayıyı yere bırakırken iğneyi yastığa batırdım. Tekli koltukta uyuyakalan Adel'e baktım. Ayağa kalkarak yavaşça yaklaştım. Derin uykuda olduğuna emin olduktan sonra uzandım.
"Şşşttt..."
Kollarımın arasına aldıktan sonra dikkatlice kucakladım. Adel gözlerini aralarken sıkıca tuttum. Elini göğsüme uzatıp kavradı.

Güzelim... EVİMDE KALACAK. Derin nefesler alarak odama ilerledim. Yatağıma bırakırken Adel benden uzaklaştı. Üstüne yorgan örterken elimi hafifçe boynuna dokundurdum. Birkaç saat öncesine kadar hıçkırarak ağladığı için ateşi yükselmişti fakat şu an düşmüş olmalıydı. Rahatlayarak üstünden kalktım.
"Bir şey olursa seslen."
Duymayacağını bildiğim halde fısıldadıktan sonra odadan çıktım.

Salona giderek kendimi koltuğa bıraktım. Telefonumu elime alarak gelen mesajları kontrol ederken televizyonu açtım. Televizyonum direkt sokakların kameralarına bağlanırken bir terslik var mı diye inceledim.

☆☆☆☆

Gelen kıpırtılarla birlikte gözlerimi araladım.
"Adel?"
Adel sıçrayarak geriye giderken doğruldum.
"Uyandın mı güzelim?"
Adel çekinerek bana bakarken elimi ona doğru uzattım. Panikle geriye adım attığında donakaldım.
Benden korkuyordu.
Koltuktaki boş yere vurdum.
"Otur."
Adel yere otururken ayağa kalktım. Elimle sertçe yüzümü ovuşturdum. Ne yapsam mutlu olurdu acaba?

Dudaklarımı ıslattıktan sonra üstüne doğru eğildim.
"Güzelim, seni evine götürmemi ister misin? "
Dudakları aralandı.
"Üzgünüm. Rahatsız ettiğ-"
"Burada kalmanı çok isterim Adel. Beni rahatsız etmezsin. Sana zarar da vermem."
"O-O zaman gitmeyelim."

Elimi yanağına koyarak okşadıktan sonra belinden çekerek ayağa kaldırdım.
"Üşürsün. Koltuğa oturman için söylemiştim."
Koltuğa otururken kendime doğru çektim. Dizimde otururken yüzüme baktı.
"Adel, evde bir şey olduysa bana söyleyebilirsin."
Dudağı titredi.
"Abin yine mi kovdu?"
Şokla bana dönerken nefes alamadı.
"N-Nerden biliyorsun?!"
Kucağımdan kalkmasına izin vermedim. Elimi çekmeye çalışırken belini sıktım.
"Adel, sence o gece seni kurtaran kimdi?"
Elimi itmeyi bırakırken diğer elimi yanağına koydum. Gözyaşları parmaklarımı ıslatırken yüzünü kendime çevirdim.

Kafasını göğsüme koyarken karnını okşadım. Sessiz sessiz ağlamaya devam ederken fısıldayarak bana teşekkür etti. O gün bana edemediği teşekkürü kucağımda oturarak kulağıma ediyordu.