chaper 6

852 37 0
                                    

ჩუმად მივდივართ მისი კაბინეტისკენ, მისი ხელი ისევ ჩემს ხელშია. ის შედის და სკამზე ჯდება, მე კი კარს ჩვენს უკან ვხურავ.
"რაზე გინდოდა ჩემთან საუბარი?" ვიკითხე.
"როგორც ორივემ ვიცით, რომ ჩვენი ქორწილი ერთ თვეშია, ამიტომ უნდა წავიდეთ და მოვემზადოთ; ისევე როგორც ჩვენი ტანსაცმლის ყიდვა, სად ჩატარდება და მრავალი სხვა. მე ვფიქრობდი, რომ დღეს შეგვეძლო წასვლა" - უპასუხა მან.
"ოჰ, რა თქმა უნდა, რომელ საათზე მივდივართ?"ვიკითხე.
,,ახლავე, წადი და მოემზადე, მთავარ დარბაზში დაგელოდები, - მიპასუხა მან.
,,კარგი, დიდიხანი არ დამჭირდება" - ვუთხარი და მისი ოთახისკენ გავიქეცი.

~
"მაშ, სად მივდივართ ჯერ?" ვკითხე, სანამ მანქანით ვმოძრაობდით.
მამაკაცი მართავდა მანქანას, მეორე კაცი კი  მცველად იჯდა დანტეს გვერდით.
"შენს  კაბაზე ეს ხომ ყველაზე მთავარია" მიპასუხა მან.
„მაგრამ საქმრომ  ხომ არ უნდა ნახოს პატარძლის კაბა ქორწილამდე?
,,შენ გჯერა ამ რაღაცების?- თქვა მან სიცილით.
"ჰეი, ეს შეურაცხმყოფელია", - ვთქვი სარკასმულად.
პასუხად მხოლოდ გაეცინა. ქალაქში დიდი ხნის მოგზაურობის შემდეგ, საბოლოოდ მოვახერხეთ მანქანიდან გადმოსვლა  მანქანიდან გადმოსვლისთანავრ კაცმა ხელი გამომიწოდა. საქორწილო კაბების მაღაზიაში შევედით, იქ იყო ყველა ფორმისა და ზომის კაბები. ჩვენთან მოვიდა ქალი, რომელიც სავარაუდოდ იქ მუშაობდა.
"გჭირდებათ დახმარება?"გვკითხა მან.
"დიახ, ჩემს საცოლეს კაბა სჭირდება" უპასუხა დანტემ.
,,რა თქმა უნდა,გამომყევით"- თქვა მან,  ჩვენ სამივე მივყვებოდით მას.
,,რა გქვია, ქალბატონო? "მკითხა მან და თან კაბას ეძებდა.
,,ელა", - ვუპასუხე მე.
"კარგი სახელია. მაშ, რას ეძებ?"
"ჰმ, მე ნამდვილად არ ვიცი."
"ვფიქრობ, რაღაცას ავარჩევთ", - თქვა მან და ლამაზი კაბა გამომიწოდა.
„წავიდეთ ვცადოთ" თქვა მან, როცა გასახდელში
გავყევი. რამდენიმე წუთის შემდეგ გამოვედი და დავინახე დანტეს პირღია სახე.
,,ლამაზად გამოიყურები, კარა მია" - თქვა დანტემ ღიმილით. მსუბუქად გავწითლდი და ჩვენს დამხმარე ქალს გავხედე. (ჩემო ძვირფასო)
"ვფიქრობ, შენი საქმრო მართალია, საოცრად გამოიყურები და თუ ამ კაბას ჩაიცვამ ყველა ასე იფიქრებს", - თქვა ქალმა ღიმილით.
"კარგი მაშინ, იყოს ეს კაბაა" ვუთხარი და სარკეში ჩემს თავს შევხედე.არასდროს მიფიქრია, რომ ოდესმე გავთხოვდებოდი ან სიყვარულს ვიპოვიდი. მე არ მიყვარს დანტე; მე მხოლოდ იმიტომ გავყვები ცოლად, რომ მან მიყიდა. მაგრამ დანტე არც ისე ცუდია, მაფიის ბოსისთვის. ის ერთი შეხედვით საშინლად გამოიყურება, მაგრამ თუ გაიცნობთ, მიხვდებით, რომ ყველაფერს გააკეთებდა ოჯახისთვის.
,,ამას ავიღებ"-ვთქვი და გასახდელში შევედი გამოსაცვლელად.
"რამდენი?" იკითხა დანტემ, რადგან ვიხდიდით.
"ხუთი ათასი ევრო", უპასუხა გამყიდველმა.
"რა?" ვიყვირე.
"ეს არის ახალი კოლექცია ახლახან შემოვიდა, ამიტომ ძვირია. ასე რომ, მე მივიღებ, თუ ამის საშუალება არ გაქვთ", - თქვა ქალმა.
„მე ვთქვი, რომ არ ვიხდი? იკითხა დანტემ სერიოზული ტონით.
''ოჰ,ბოდიში ბარათით იხდით, არა?“ ჰკითხა მან.
"არა" უპასუხა დანტემ და საფულედან ფული ამოიღო.
"მადლობა" თქვა ქალმა და კაბა ჩვენს დაცვას გადასცა.
"შემდეგი?''
"საჭმელი", - თქვა მან.
"ამ ყველაფრის საუკეთესო ნაწილი" ვთქვი მე თითქოს პატარა ბავშვი ვიყო. მან უბრალო ჩაიცინა და მანქანაში დავბრუნდით.
მთელი დღე ქორწილისთვის ვემზადებოდით, უნდა ითქვას, რომ სასიამოვნო იყო მასთან დროის გატარება, მხიარული და ადვილი სალაპარაკო იყო. სახლში საკმაოდ გვიან მივედით და ყველას ალბათ უკვე ეძინა. სასახლის შესასვლელში შევედით.
"რაში დაგჭირდათ ამდენი დრო?" იკითხა ალესანდრომ.
"რას აკეთებ ჯერ კიდევ აქ?" ჰკითხა დანტემ.
,,მარკოზე უნდა გელაპარაკო, - უპასუხა ალესანდრომ.
"უნდა დავიძინო, ღამე მშვიდობისა"-ვუთხარი მე- "და დღეს მართლაც სახალისო იყო"
უნდა ითქვას, რომ სასიამოვნო იყო მასთან დროის გატარება, მხიარული.

მაფიასთან მიყიდული/Sold To The MafiaWhere stories live. Discover now