მაფიასთან მიყიდული/Sold To The Mafia

chaper 27

"მოდი, შიგნით დავბრუნდეთ, აქ ცივა" მითხრა და ხელი გამომიწოდა.
"მჰმ" თავი დავუქნიე, როცა ხელჩაკიდებულები დავბრუნდით შიგნით.
"ლია, მაპატიე რაც ვთქვი, მართალი ხარ, ეს არ უნდა მეთქვა და მინდოდა ბოდიში მომეხადა" - თქვა მამაჩემმა, როცა მთავარ დარბაზში შევედით, მამაჩემის კაცებთან ერთად გვიყურებს.
"კარგია მამა, მეც მაპატიე"
"რას აკეთებთ თქვენ ორნი?" თქვა მამაჩემმა და ჩვენს ჩაკიდებულ ხელებზე მიგვითითა
" ოჰ უჰ" ვუთხარი და ხელი გავუშვი.
უცებ შემოსასვლელ კარზე კაკუნი გაისმა.
"ვინ შეიძლება იყოს ამ დროს?" ვკითხე, როცა კარისკენ შევბრუნდით.
"წარმოდგენა არ მაქვს"თქვა  მამაჩემმა, კარისკენ წავიდა.
"ვინმე დაპატიჟე და ლია დაგავიწყდა?" მკითხა ელიამ.
"მე არ ვარ ასეთი დებილი ელა" ვუთხარი, ხელები გადავაჯვარედინე და მისკენ თვალი მოვაჭრე.
"უბრალოდ დავრწმუნდი" თქვა ელიასმა, როცა მამამ ნელა გააღო კარი.
"მამა, ვინ არის?" ვიკითხე,
დავინახე მამაჩემი ადგილზე გაყინული, ის არ მოძრაობდა, სიჩუმე რომ არა, ვიტყოდი, რომ სუნთქვაც შეწყდა, მაგრამ სიჩუმე ისეთი ხმამაღალი იყო, რომ მესმოდა მისი სუნთქვა, მისი სუნთქვამ დაიწყო მატება. წამით ერთი ნაბიჯით უკან დაიხია კარებიდან და ვინც კარებთან იყო ჩვენს სახლში შემოუშვა. ვცდილობდი გამეგო, ვინ იყო, მაგრამ მამაჩემმა შეუძლებელი გახადა ეს მისი სიმაღლის გამო. მე მისკენ წავედი, მატეო კი ჩემს უკან იდგა, კართან მივედი.
"მამა, ვინ არის?“ ვკითხე, როცა კართან მოხუცი ქალბატონი დავინახე.
"ვინ არის ის?" მკითხა მატეომ.
"მეც შენასავით გაუგებრობაში ვარ" ვუპასუხე მე.
"დედა?" მამაჩემმა ჩაილაპარაკა.
"დედა!" დავიყვირე.
"მაშინ ეს შენი ბებიაა" თქვა მატეომ.
"არა! მაგრამ შენ თქვი, ჩემს გარდა ოჯახი აღარ მყავო" - ვუთხარი მამაჩემს.
"შენ ლია უნდა იყო, ჩემი შვილიშვილი"
ჩაილაპარაკა ქალმა.
"ჰ-ჰო" ჩავიბუტბუტე მე.
"დედა აქ რას აკეთებ?" ჰკითხა მამაჩემმა.
"ვიღაც მოვიყვანე შენთან სანახავად" თქვა ქალმა, როცა კარებში მეორე ადამიანი შემოვიდა.
არა...