მაფიასთან მიყიდული/Sold To The Mafia

chaper 30-the end

"დღეს ვერ მოახერხა მოსვლა, მაგრამ საჩუქარი დაგიტოვა"მითხრა მამაჩემმა და ერთ-ერთ საჩუქარს დასწვდა. ეს იყო პატარა ყუთი.
"ოჰ" მხოლოდ ეს შემეძლო მეთქვა, როცა პატარა ყუთი ავიღე მისი ხელიდან.
"გახსენი" თქვა დედამ.
"არა, ბოლოს დავტოვებ"ვუთხარი, როცა
მაგიდაზე დავდე და კიდევ ერთი საჩუქარი ავიღე.
"ეს მე და დედაშენისგანაა" თქვა მამამ.
ეს იყო კიდევ ერთი პატარა ყუთი, მაგრამ არც ისე პატარა, როგორც მატეოს საჩუქარი. გავხსენი და გასაღები იყო.
"ეს რა არის?" ვიკითხე.
"ეს არის გასაღები თქვენი ახალი მოტოციკლისთვის, რომელიც გარეთ არის გაჩერებული", - თქვა დედამ.
"მოტოციკლი მიყიდეთ?" ვკითხე პირდაღებულმა
"კი" თქვა მამაჩემმა.
"დიდი მადლობა" ვუთხარი და მშობლებს ჩავეხუტე.
„ახლა ჩემი საჩუქარი"თქვა ელიამ და მართკუთხა ყუთი მომაწოდა. გავხსენი და შიგნით შავი ხანჯალი იდო, გარშემო ოქროთი, ისეთი ლამაზი იყო.
"ვაიმე, მადლობა, ძალიან მომწონს" ვუთხარი და ელიას ჩავეხუტე.
"მოგესალმებით. მე მივიღე ის თქვენთვის, რადგან თქვენ აპირებთ გახდეთ ამ ოჯახის ახალი ლიდერი, ასე რომ თქვენ ყოველთვის შეგეძლოთ მისი შენარჩუნება" - თქვა ელიასმა.
"მართალია, დროა ჩემი ტიტული მოგცე, ლია" თქვა მამამ.
"მამა"ვცადე მეთქვა, მაგრამ მამამ განაგრძო. ის ცენტრისკენ წავიდა და ყველა მის მამაკაცი შემოვიდა ჩემს გარშემო.
"მე თქვენი ლიდერი ვარ წლების განმავლობაში, წლების განმავლობაში, მას შემდეგ, რაც 21 წლის გავხდი, მაგრამ დღეს ჩემი ქალიშვილის 21-ე დაბადების დღეა, რომელიც მას თქვენი ახალი ლიდერს გახდის. გაბრაზებული ვიყავი, რადგან მეგონა ქორწინება დროის ფუჭად კარგვა იყო, მაგრამ როცა ელას შევხვდი, ვიცოდი, რომ ის ყველაფერს შეცვლიდა ჩემთვის. ჩვენ შეგვიყვარდა, ჯოჯოხეთი გამოვიარეთ, მაგრამ მოვახერხეთ, რადგან გვყავდა ერთმანეთი, მაშინ გვყავდა ჩვენი ანგელოზი ლია, რომელმაც ჩვენი ცხოვრება კიდევ უფრო გააუმჯობესა. დიახ, ჩემი მოგზაურობა ახლახან დასრულდა, მაგრამ ლიას მოგზაურობა ახლა იწყება. თქვენი ახალი ლიდერ ჩვენი ოჯახის სახელით, ლია რომანო" - თქვა მამამ, როგორც ყველამ დაიწყო. ტაშის დაკვრა.
"ახლა, დროა აირჩიო შენი მეორე მეთაური, ვინც დაგეხმარება ამ ყველაფერში, დადგება შენს გვერდით და დაგიცავს ისევე, როგორც შენ დაიცავ ამ ოჯახს" - თქვა მამაჩემმა.
"ის აქ არ არის" ჩავიბუზღუნე მე.
"რა?" მკითხა მამაჩემმა.
"ის აქ არ არის" ვიყვირე, როცა მილიონი
ცრემლი გადმომცვივდა თვალიდან.
"ლია დამშვიდდი"თქვა მამამ.
"ის აქ უნდა იყოს, ჩემს დაბადების დღეზე, როგორი მეგობარია, თუ ჩემს 21-ე დაბადების დღეზე და ჩემს ახალ ტიტულზეც არ არის აქ" დავიყვირე, როცა მატეოს დატოვებული საჩუქარი ავიღე და ჩემს ოთახში გავიქეცი.
კარი ძლიერად მივხურე და მუხლებზე დავეცი. ცრემლები ჩამომიგორდა ლოყაზე, როცა ჩემი საწოლისკენ ავიღე გეზი. ჩემს საწოლზე დავწექი და ჭერს ცარიელი გრძნობით ვუყურებდი, თითქოს მარტო ვიყავი, მაგრამ ვიცოდი, რომ ასე არ ვიყავი, მთელი ოჯახი დაბლა მყავდა, მაგრამ არა ის, არა ის, ვინც ყველაზე მეტად მიყვარდა. ის იქ არ იყო და ერთი რაც მე მაქვს არის ეს სიცარიელე,იმედი და სურვილი, რომ შემოვარდეს ჩემს ოთახში და ხელში ჩამკიდეს და მითხრას, რომ ყველაფერი რიგზეა, მაგრამ რაც შემიძლია გავაკეთო არის სურვილი, რადგან ეს ასე არ არის. არ მოხდება.
მოიცადე! მისი საჩუქარი ჯერაც არ გამიხსნია! ავიღე და საწოლზე დავწექი. დავჯექი და ნელა გავხსენი. აბსოლუტურად არაფერი იყო, გარდა პატარა ქაღალდისა. გავხსენი და რამდენიმე სიტყვა ეწერა, რომელიც იყო:
სანამ ისევ შევხვდებით, ბელისიმა...