მაფიასთან მიყიდული/Sold To The Mafia

chaper 19

Ella pov

"ვწუხვარ ელა, მაგრამ უკვე ათი თვე გავიდა. ჩვენ არ შეგვიძლია დაველოდოთ სასწაულს, როდესაც ვიცით, რომ არაფერი მოხდება", - თქვა ალესანდრომ.
"არა,მაგრამ..."
"ერთ საათში მივდივართ, შენც
შემოგვიერთდი“ - თქვა მან, ფეხზე წამოდგა და წავიდა.
დანტეს კაბინეტში მარტო დავრჩი, ხელები ამიკანკალდა იმის გამო, რაც ახლახან მითხრა ალესანდრომ. დანტე, არ შეიძლებოდა დღეს მოკვდეს, არა? არა! უარს ვამბობ იმის დაჯერებაზე, რომ ის ბიჭი, რომელმაც გადამარჩინა და შემიყვარა, მოკვდება. ის ვერ მოკვდება, ჯერ არა. ჯერ კიდევ ბევრი რამ გვქონდა ერთად გასაკეთებელი და ახლა ვერც ერთს ვერ გავაკეთებთ, რადგან ის მოკვდება. ღმერთო ჩემო, როგორ არის ეს რეალური? ნუ იფიქრებ ამაზე ელა, უბრალოდ ნუ იფიქრებ!
ფიქრები მოვაგროვე და ჩვენს საძინებელში ჩავედი და აბაზანაში შევედი შხაპის მისაღებად. რაღაცით, არაფრით მომიწია ყურადღების გადატანა. დანტეზე ვერ ვიფიქრებ – არა! გადაარჩინე შენი ტკივილი და მწუხარება. დანტე წავიდა... ცრემლებმა სახეზე ჩამომიგორდა, როცა შხაპის ქვეშ ვიდექი, აკანკალებული ხელი შევიმშრალე, საშხაპედან გამოვედი და ტანსაცმელი ჩავიცვი და მთავარი დარბაზისკენ ავიღე გეზი, უკვე ყველა მელოდება.
ცუდად ვგრძნობდი თავს იმის გამო, რაც დაახლოებით ერთ საათში მოხდებოდა.
"მოდიხარ უფროსო?" მკითხა კაცმა.
"კი,მინდა დამშვიდობება..."ვთქვი და ცრემლები შევიკავე.
"წავიდეთ" თქვა ალესანდრომ და კამილას ხელი მოჰკიდა.
კამილა, ალესანდრო და მე ერთად მივედით საავადმყოფოში. ყველა უკვე გველოდა საავადმყოფოს მთავარ შესასვლელთან, ბევრი ტიროდა, ზოგი კი ჩუმად იდგა.
ყველანი დანტეს ოთახისკენ წავედით და მისი ოთახის გარეთ ველოდით ექიმის მოსვლას.
"მზად ხართ"გვკითხა ექიმმა
"არა, მაგრამ წავიდეთ..."ვთქვი როცა მის
ოთახში შევედით.
დანტეს ჩუმად ეძინა საწოლზე, როცა ყველა მას გარს შემოვეხვიეთ. მის გვერდით მივუჯექი და მისი ხელი ხელებში მოვიქციე.
"დანტე, პირველ დღეს, როცა შეგხვდი და შენი თავი გამაცანი, მეგონა, გიჟი იყავი, ცოლად რომ გამომყვე, მეგონა, რომ ჩემი ცხოვრება უარესი უნდა გამხდარიყო. მაგრამ ჩემი ცხოვრება თავდაყირა დატრიალდა. შენ მე შემცვალე უკეთესობისკენ, შენ გამაჩინე
ცხოვრების სურვილი. შენ მაჩვენე რას ნიშნავს ოჯახი სინამდვილეში და ეს ოჯახი არ უნდა იყოს სისხლით, არამედ შეიძლება იყოს ერთგულებითაც. რომ ვერც კი დავიწყებ ამის ახსნას, ძალიან მიყვარხარ იდიოტო... - ვუთხარი, როცა
ვემშვიდობები სამუდამოდ, ბოლო ამოსუნთქვამდე.
ერთი ცრემლი ჩამომიგორდა ლოყაზე.
"ყველანი მზად ხართ ამისთვის?" იკითხა ექიმმა.
პასუხად ყველამ თავი დავუქნიეთ.
„სამი..ორი...ო- უცებ შეაჩერა კამილამ.
"გაჩერდი!" დაიყვირა კამილამ.
"რა?" იკითხა ექიმმა.
"აჰ, მისი პულსი დაბრუნდა!" - აღნიშნა კამილამ.
"ო-ღმერთო ჩემო, მან გაიღვიძა" თქვა ექიმმა.
"მაგრამ..." დავიჩურჩულე.
"ვ-რა ჯანდაბა?" დანტემ ჩაიბურტყუნა და თვალები კაშკაშა შუქზე გაასწორა.
"ი-ცოცხალი ხარ..." ჩავიბუტბუტე და მაგრად ჩავეხუტე.
"ჩვენ გაგვიმართლა, რომ მაშინვე არ გამოვთერთ აპარატი და კამილამ დაინახა პულსი", - თქვა ექიმმა.
"მეგონა დაგკარგავდი,იდიოტო" ჩავიბუზღუნე და ვაკოცე.
"მე დაგპირდი, რომ კარგად ვიქნებოდი, არა?" თქვა მან და გამიღიმა.
"ძალიან მიყვარხარ" ვუთხარი მე.
"ვიცი, ყველაფერი გავიგე, რაც შენ თქვი" - თქვა მან ღიმილით.
"როდის შეიძლება დატოვოს საავადმყოფო?" ვიკითხე.
„დაახლოებით ერთი თვე უნდა დარჩეს, რომ დავინახოთ ყველაფერი კარგადაა და დავივიწყოთ მკურნალობა თუ  რაიმეა, როგორიცაა სიარული, ჭამა, დალევა და ა.შ.“ - უპასუხა ექიმმა.
"კარგია, მიხარია, რომ კარგად ხარ" ვუთხარი ღიმილით.
"უფროსო, მარტო დაგტოვოთ?"იკითხა კაცმა.
"კამილას და ალესანდროს შეუძლიათ დარჩენა, დანარჩენები შეიძლება წავიდნენ" ვუპასუხე მე.
" რა თქმა უნდა" თქვა კაცმა,
როცა ყველა წავიდნენ კამილასა და
ალესანდროს გარდა.
"უფრისი?" იკითხა დანტემ მხიარული ღიმილით.
"ჰო, ვიღაცამ მაფია უნდა დაეპყრო, როცა შენ ათი თვის ხანმოკლე ძილში იწექი", ვუთხარი მე და ღიმილით ვუპასუხე მას.
"ჰმ, ახლა მე გავიღვიძე, შენ ისევ ბოსი ხარ?"
"სანამ არ დატოვებ აქაურობას და ძალას არ აღიდგენ, მანამდე დიახ" ვუთხარი მე.
"მომწონს შენი ეს თავაზიანი ნაწილი, შეინახე ეს საძინებლისთვის" თქვა მან.
"ოჰ უფალო" თქვა კამილამ და თვალები
აატრიალა.
"და, ქალბატონებო და ბატონებო, აი ძველი დანტე, რომელსაც ყველა ვიცნობთ"- თქვა ალესანდრომ,ყველას გაგვეცინა.
...