PROLOGUE

24 0 0
                                    

I feel like everyone's miles away from me..

Ang tahimik

Malungkot

Mag isa

Andami-daming  iniisip

I..i just want to be numb...i don't want to feel anything

Kasalukuyan akong nakaupo sa fountain..Sa totoo lang hindi ko alam kung nasaan ako pero sa tingin ko hindi naman ako malayo sa tinatakbuhan ko

Hindi ko kinaya ang salitang binitawan niya

Paulit ulit kong tinatanong sa sarili ko bakit ganon? Bakit ganito kahirap mag isa? Ang hirap mag isa. Hindi ko alam kung anong kasalanan ko sa dyos at ganito ang binigay saking pasanin.

Gusto ko nang matapos 'to. Pagod nako. Ayoko na. Siguro naman panahon na para piliin ko naman ang sarili ko. Ang bagay na gusto ko. Gusto ko nang mag pahinga.

Pahinga.

Until Our Next Eclipse Where stories live. Discover now