Until Our Next Eclipse

25

Trigger Warning: self-harm

Months and months passed, akala namin ay nagiging okay na si Sol dahil sinusunod naman nya ang mga utos ng doctor at mga treatments nya. Kaso napapansin namin ni nila tita nanghihina si Sol at laging nalang natutulog at parating walang gana kumain.

Kakagaling ko lang ng school at dumiretso ako papuntang hospital.

Binaba ko ang bag ko bago umupo sa tabi nya.

"Hi, love. How are you na? Are you feeling well?" Bungad ko sakanya.

"Did you take your meds?" I asked again but he didn't answered.

"Hey, what's the matter?" I curiously asked.

"My days are counted, the doctor said." Walang emosyon nyang sanabi.

Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa buong katawan ko nang marinig ko ang sinabi nya.

"Sol, hindi magandang biro yan-"

"Hindi ako nag bibiro, Luna." Sabi nya at nag simulang umiyak.

"Eto na nga ba ang sinasabi ko eh, ayokong dumating sa araw na 'to. Paano kana kapag nawala ako? Hindi ko kakayaning iwanan ka ng ganito Luna. Dapat ay una palang nilayo na kita sakin." Sabi nya habang umiiyak.

"Ikaw lang mamahalin ko, Sol. Walang makaka pantay ng pag mamahal ko sayo. Kahit ano pang taboy mo sakin kahit ano pang iwas mo sakin alam ko na hindi mo ginusto gawin ang mga yon." Sabi ko sakanya habang umiiyak.

"Ginusto ko gawin ang mga bagay na yan para sa ika-bubuti mo."

" I don't want to lose you, Sol."

" I fallen so damn hard for you. You are the only person who made me feel like this. The way i feel for you is very rare." he said.

nag patuloy lang ang pag papagaling nya. hanggang sa nag pasko na.

naisipan namin na samahan si Sol sa hospital ni tita Irene.

"Salamat sa pag sama nyo samin ni Sol dito sa hospital." sabi ni tita Elaine.

"Kaming dalawa lang din naman ni Luna ang mag kasama tuwing pasko. Mas marami mas masaya." sagot naman ni tita Irene.

ayos naman kami ni tita Irene kaso nga lang ay simula noon ay hindi na kami masyadong nag uusap o nag papansisnan manlang.

Nag bigayan kami ng mga regalo.

Binigay ko na ang mga regalo ko kila tita at tito, tyaka ko binigay ang regalo ko kay tita Irene.

"For you, Luna." sabi ni Sol. Inabot ko din ang regalo ko.

Nakabalot ito sa red gift wrapper. may kalakihan din ito.

Ang neregalo ko kay Sol ay bracelet na may moon and sun.

Pag bukas ko ay bumungad sakin ang napaka gandang painting.

It was me, sitting in my high chair painting.

" I tried my best to paint. Nanood ako ng mga YouTube tutorials. Since I was also bored here at the hospital so i decided to paint you." he said to me.

"Oh, God you're so good at painting too." tita Elaine said.

tumayo ako at binigyan sya ng yakap.

"thank you, I really appreciate it." sabi ko sakanya at ngumiti.

Nag salo-salo na kami sa pagkain at nag saya. Kahit ay nasa hospital kami ay pinapanatili padin naming maging positibo.

Dumaan ang New Year at ako padin ang kasama nya. Ilang months ang nakakioas ay pinagdadasal namin na magiging maganda na ang bagong taon.