Naveah en haar uitdagingen de vermiste kroon

Hoofdstuk 18

Oliver keek mij met een grijns op zijn gezicht aan. 'Ik zal het vertellen,' zei Oliver. Ik keek hem toen minachtend aan. Het was inderdaad de bedoeling Oliver dat je het zou vertellen dacht ik. 'Het is een kroon,' vervolgde Oliver. Opeens vielen alle puzzelstukjes samen. Het was zo logisch. 'Dat is zo logisch,' zei ik. Daar raakte Oliver toen juist in de war van. 'Hoezo is alles opeens zo logisch?' vroeg hij in de war. 'Mijn vader las altijd een verhaaltje voor toen ik klein was,' antwoordde ik. Oliver fronste toen zijn wenkbrauwen. 'Dus? Wat heeft dat met die kroon te maken?' vroeg Oliver. 'Dat verhaaltje ging over een kroon die je krachten zou versterken, omdat er een verre afstammeling zijn krachten had gestopt in de kroon,' vertelde ik. 'Mijn vader vertelde toen ik klein was, dat hij dat verhaaltje zelf ook altijd voorgelezen werd, dus mijn oom moet het verhaal ook wel kennen,' vervolgde ik. Er was alleen nog één vraag die me maar bleef prikkelen. 'Maar hoe wist hij dat het in jouw dorp lag?' vroeg ik mysterieus. Oliver haalde zijn schouders op. 'Geen idee, het enige wat ik weet, is dat hij het niet in handen heeft,' antwoordde Oliver. Ik keek hem lachend aan. Ik wist precies hoe het zat. 'Het ligt zeker nog steeds verstopt in je oude dorp?' vroeg ik met een lach op mijn gezicht. Oliver lachte. 'Je bent echt slim Naveah,' zei Oliver terwijl hij rood werd. 'Is de kroon veilig?' vroeg ik toen weer serieus. Oliver knikte zelfverzekerd. 

Ik merkte dat Oliver nog steeds een beetje boos was over dat incident in die andere dimensie. 'Oliver, ik weet dat je boos bent op me. Ik snap dat, maar is er iets dat ik voor je kan doen?' vroeg ik opeens. Oliver dacht toen even goed na. Hij had al snel een idee. 'Ik heb wel een idee, maar dat is waarschijnlijk teveel gevraagd,' zei hij zacht. 'Het zal mij in ieder geval een stuk gelukkiger maken,' vervolgde hij. Ik was erg benieuwd wat het was. 'Vertel gewoon, ik zeg alleen nog niet dat ik het doe,' stelde ik voor. Oliver glimlachte toen. 'Ik zou heel graag willen dat je Sarah tot leven zou wekken,' zei Oliver enthousiast. Ik verstijfde toen. Ik wilde geen spelbreker zijn, maar ik wist niet of ik mensen uit de dood kon laten opstaan. 'Ik weet niet of dat ik kan,' antwoordde ik ongemakkelijk. Oliver keek toen teleurgesteld, maar hij snapte het wel. 'Ik zal het proberen,' zei ik toen met een lach. Oliver keek gelijk super blij. Ik sloot mijn ogen ik concentreerde mij. Ik knipte toen in mijn vingers. Ik dacht aan Sarah super goed. Ik stelde me voor hoe ze eruit zag en hoe ze was als persoon. 

Toen werd alles weer zwart. Dat gebeurde tegenwoordig heel vaak merkte ik. Een tijdje later opende ik mijn ogen. Ik zag gelijk de bezorgde ogen van Oliver en nog iemand. Mijn zicht was nog een beetje wazig dus ik zag niet goed wie. Ik zag alleen een meisje met blond haar en fonkelende blauwe ogen. Toen besefte ik het me het was. 'Sarah!,' zei ik toen. Ik omhelsde haar zo stevig dat ik haar rug hoorde kraken. Sarah leek zoals ik haar herinnerde. Ze was een stuk langer dan ik en ze had nog steeds mooi golvend lichtbruin haar. 'Hallo Naveah,' zei Sarah blij. Na zo'n lange tijd haar weer zien, was geweldig. 'Ik heb je gemist,' fluisterde ik in haar oor.  'Ik jou ook,' fluisterde ze terug. Toen waren we opeens met drie personen dacht ik. 'Waar is Lucas en waar zijn pap en mam?' vroeg Sarah toen. Oliver zuchtte. 'Zij hebben het niet gered Saar,' zei Oliver. Saar was de afkorting voor Sarah. Sarah keek toen erg droevig. 'Dus wat heb ik gemist voor de rest?' vroeg ze. Oliver vertelde haar alles wat ze moest weten. Opeens voelde ik een soort gevoel, het leek wel een visioen, maar dan zag ik niks, ik wist het gewoon opeens. 'Oliver, we moeten nu die kroon gaan zoeken,' zei ik toen plotseling middenin zijn verhaal. 'Waarom?' vroeg hij gelijk bezorgd. 'Ik heb zo'n gevoel dat mijn oom niet lang meer vast zal zitten in die dimensie,' antwoordde ik ernstig. 'En hij zal weten dat het nog ergens in jouw dorp ligt,' vervolgde ik. Sarah snapte niet precies wat er aan de hand was, maar ze snapte wel dat er iets serieus aan de hand was.