Yağız Yerin Gökçeni

1.5

Özlem Tekin - Beni Yakan Aşkın

1.5

"Sen şaka mısın ?" diye soran Feyza'nın şoktan hafif dolgun dudakları aralanmıştı, kameradan her ne kadar net bir şekilde göremesem de gözbebeklerinin de büyüdüğünü tahmin ediyordum. "Yağız abim ciddili sana aşıkmış he ? Vay anasını.Ben anlamıştım ama anlamamıştım da yani sezmiştim ama olur vermiyordum."

Feyza staj çıkışı beni aramıştı ama o an konuşmaya uygun olmadığım için gece konuşmak adına sözleşmiştik, aramızdaki saat farkı ve ikimizin de programının yoğun olması birbirimize vakit ayırmamıza engel oluyordu. Aramızda oluşan bu engeller hiçbir zaman arkadaşlığımıza zarar vermezdi çünkü ikimiz de birbirimize verdiğimiz değeri bilirdik.

Şimdi yatağımda bağdaş kurup oturmuş ve hayatımda olan her şeyi arkadaşıma anlatıyordum. Dün bu saatlerde Yağız ile karşılıklı çorba içerken şimdi ise oturmuş onu başka birine anlatıyordum.

"Lan," dedi Feyza yine şokla. "yengemsin yani ?"

"Yuh, abart abart." 

"Neyi abartayım kızım ? Yağız abim seni ikna etmiş. Ay benden şanslısı var mıdır ? Sanmam."

"Bilmiyorum Feyza," dedim birden ciddileşerek çünkü gerçekten bilmiyordum. Dün birlikte çorba içmiştik ve sohbet etmiştik, zamanın onun yanında nasıl geçtiğini anlamamıştım bile ama şimdi genel olarak baktığımda olmayacağı hissine kapılıyordum. Olmaması neden kendimi bu kadar kötü hissettiriyordu ki ? "Gerçekten bilmiyorum bak. Ailelerimiz var, sen varsın, Gökhan var yani bizim aramızda olan bir şey domino etkisi yaratır herkesi etkiler."

"Gökçen, her şeyi neden sırtlanmak zorundasın? Mutlu olma ihtimalin varken neden hayata hep olumsuz tarafından bakıyorsun ?"

"Ya o öyle değil işte." Ben atacağım her adımı düşünürken ilk sıraya ailemi koymuştum yirmi dört yaşıma gelesiye kadar bu saatten sonra sadece kendime bakarak hareket edemiyordum. Kendi duygularımı, kendi hayatımı yaşamayı ben de istiyordum ama o öyle olmuyordu, insan alışkanlıklarından kolaylıkla vazgeçemiyordu.

"Nasılmış anlat da bileyim."

"Ben de ne hissettiğimi bilmiyorum."

"Kötü bir şey hissetsen farkında olurdun belki sen de Yağız abimi sevmeye başlamışsındır da fark edemiyorsundur."

"Yok öyle bir şey," diye hızla konuştuğumda bile kendi içimden acaba mı diye düşünmeden edemedim. "ay çok zor valla ya sen anlat bari nasıl gidiyor ?"

"Zor çok zor.Hiç bilmediğim bir yerde, bilmediğim insanlarla, bilmediğim bir kültürle yaşaması çok zor hani bakıyoruz ya keşke gitsek falan diyoruz yurtdışına o öyle değilmiş işte. Gezmesi güzel ama yaşaması zor." 

Feyza kendi hayatı ile birkaç şey daha anlattıktan sonra sabah erken kalkacağım için aramayı sonlandırdık. Biri ile konuşmak iyi gelmişti ama bir yandan da kendimi ve Yağız'ın dediklerini daha da fazla sorgulamama neden olmuştu.

İmdat, diye bağıra bağıra tur atacaktım odanın içerisinde. Zihnimde onlarca düşünce vardı fakat hangisi bana aitti bilmiyordum. Tavanı izleyip hayat sorguma devam ederken yastığımın altına koyduğum telefonumun titremesi ile birlikte "Bismillah," diye birden yatağın üzerinde oturur pozisyona geldim. Yastığımın altından hızla uzanıp titreşimde çalan telefonumu aldım.

Yağız arıyordu. Birkaç saniye daha telefona baktığımda arama sonlandı ama hemen ardından tekrar başladı. Aramayı kabul ederek kulağıma götürdüm. "Efendim."