Teorie Dylana

1.6K 35 5
                                    

POV:DYLAN

Zachowanie Halile budziło we mnie niepokój, cięgle była spięta. Poszedłem do Shane'a, miałem nadzieję że może on coś wie. Pierwszy raz od bardzo dawna, zapukałem do pokoju Shane'a, zazwyczaj wwalam się się bez pukania więc Shane wiedział że coś jest nie tak.

- O co chodzi? Coś się stało? - zapytał przejęty.

- Zauważyłeś że Hailie jest jakaś inna? - wypaliłem prosto z mostu.

- Tak, nie chciała obejrzeć ze mną Krainy Lodu. - powiedział poważnie ale z nutką śmiechu.

- Oh, wtedy była wkurwiona za tą akcję w kiblu, ale nie oto mi chodzi. - powiedziałem już trochę zirytowany.- Hailie była pobiegać ale bardzo szybko wróciła do domu, po przyjściu była jakaś spięta i zestresowana ciągle oglądał się za siebie. A po za tym wzieła bardzo silne leki przeciwbólowe i uspokajające. 

- O kurw@, to na pewno musi być coś nie tak. Mówiłeś już Vincentowi? - zapytał przerażony.

- Nie, myślałem że może ty z nią pogadasz. - nie sądziłem że te słowa kiedyś wyjdą z moich ust.

POV:SHANE

Martwiłem się o dziewczynkę, serio jej zachowanie było dziwne i nie podobne do niej. Zapukałem do jej pokoju, po cichym ,,proszę" otworzyłem drzwi i wszedłem do środka. Siedziała na swoim łóżku, obok leżały jej słuchawki i telefon. Czyli słuchała muzyki, robiła tak zawsze gdy chciała oczyścić umysł.

- Dziewczynko? Powiesz mi co stało się gdy biegałaś? - zapytałem łagodnie. Miałem nadzieję ż się przede mną otworzy.

- Eh, to jest już nie ważne. - powiedziała i spuściła głowę. - po prostu miałam wrażenie że ktoś mnie obserwuje. Nie potrafię pozbyć się tego wrażenia. 

- Ej, w tym domu nic ci się nie stanie, nie dopuszczę do tego. Rozumiesz? - powiedziałem i otworzyłem ramiona.

 Hailie wtuliła się we mnie i zasnęła. Około 01:014 obudziłem się zauważając że Hailie nie ma w pokoju. Szybko wyszedłem z pomieszczenia i usłyszałem muzykę, powolną i delikatną. Ruszyłem za dźwiękiem melodii, po chwili stałem w drzwiach biblioteki. Na pianinie grała moja siostra, po kilku sekundach zaczęła cicho ale z pasją śpiewać :

We're caught in dark nights in the silence.
Drowning in the deep end,
Calling to the sky too many times.
As roses can grow beneath a pavement,
I'd swim a hundred oceans.
You'll never walk alone,
I'll be there.

Nikt nie będzie czuł się sam,
W ramionach utuli nas ten dobry świat.
Ponad tym co budzi strach,
Ja czekam na ciebie,
I jestem Proszę usłysz mój głos,
Zaczekam.
Noc zamieni się z dniem,
Ja czekam.
Na ciebie warto to wiem, Poczekam.

Teraz żeglujemy w przyszłość,
Mamy w sobie miłość,
Która burzy mur gorzkich słów.
Co będzie? Czy to jeszcze ważne,
Prawda nas odnajdzie.
I poprowadzi tam gdzie nigdy już.

When your heart's too heavy to hold,
And you can't find the words to tell me,
I'd run every mile between us now.
Just to let you know somebody's waiting. 

Somebody's waiting for you,
I'm waiting,
I'm waiting for you,
I'm waiting.
Somebody's waiting for you,
I'm waiting.  

Mija czas nie obawiaj się,
Mimo tego wiem,
To co złe przeminie.
Kiedyś ktoś taki sam jak my,
Opowiedział mi,
Że wszystko jest możliwe.
Oh oh oh

Proszę usłysz mój głos,
Zaczekam,
Noc zamieni się z dniem.
Ja czekam,
Na ciebie warto to wiem,
Poczekam.

Somebody's waiting for you.


Miej więcej przy drugiej zwrotce u mojego boku pojawił się Vince.  Patrzył na mnie pytającym wzrokiem. Nic nie powiedziałem, słuchałem gry Hailie, pomimo tego że utwór się skończył ona nie przestawała grać. Wsłuchałem się w tą melodię tak bardzo że nie zauważyłem gdy Hailie skończyła grę.

- Nie ładnie podsłuchiwać. - tymi słowami zbiła mnie z tropu, chyba tak samo ja Vincenta...

--------------------------------------------------------------------

549 słów

pomysły >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

krytyka >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Hailie Monet/Historie z życiaOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz