Comfort Room 2

Chapter Seventeen >>

Chapter Seventeen >>
---------------------------------------

Pinapila na ang lahat ng estudyante para mkapasok na sa kanya kanyang bus. Makikita mo sa kanilang mga mukha ang pahid ng kalungkutan, pagkatakot, trauma. Pero ako normal lang. Poker face kumbaga.

Maya-mya nkapasok nako sa bus ko. Tumingin ako s likod at konti nalang ang mga nakaupo. Yung inaasahan kong tawanan, at mga ngiti na mkikita pagkatpos ng ganitong event ay wala.

Habang nakatingin ako sa bintana sa bus, nakita ko si Mr. Banzon, na pinapababa ako. Kya sumunod nman ako.

"Ano po yun?" Tanung ko.

"Salamat iho sa tulong mo." Sbi niya.

"Po? Wla nmn po akong kahit anung nagawa?" Pagtataka kong tanung.

"Natahimik na ang kaluluwa niya." Nakangiti niyang sinabi skin.

"Po? Anu pong sinsabi nyu?---" napatigil ako sa labis na pagtataka sa mga sinsbi ni Mr. Banzon.

"O siya sige bukas din uuwi nko, ay anu palang cellphone number mo?"

"09273645109 po" agad kong binigay.

"O siya sige ingat kayo!" At umalis na si Mr. Banzon.

Bumalik narin ako sa upuan ko sa bus at nagsimula muling tumingin sa bintana. Kinuha ko na ang cellphone ko at nagpatugtog nako ng favorite song ko, para matahimik na ang utak ko sa kakaisip ng kung ano ano.

NP: Dati.

..........

"I love you Eli."

"I love you too Dominique."

"Alam mo ba simula nang dumating ka sobrang sya ko."

"Kahit namn ako naging masya rin akong makita ka uli."

"Pero mahal mo parin bako kung pumangit ako? Pakakaslan mo parin bako kahit kulubot na ang mukha ko? Kahit buto't balat nalang ako? Kahit ambaho baho ko na?" Kahi--"

"Shhhhh... kahit anu pang maging kapintasan sayo ikaw parin ang mamahalin ko na wlang hanggan."

"Talga? Salamat ... hihintayin kita ha? Hihintayin kita sa araw ng kasaln natin. Maghihinaty ako..."

.
.
.
.
.

"Eli"

"Eli"

"ELI!"

"Eli, gisng na!" Wahhh nagulat ako. Si sir lang pala. "Po anu po yun?"

"Andto na tayu sa school hnihnty ka narin ng mga magulang mo." Kya tumayo nako at kinuha ko na ang mga gamit ko.

"Charlito..." nagulat ako sa paghawak sakin ni sir sa kamay ko. Nakayuko siya sabay sbi niyang,..

"Ahmmm Eli, tulog ka kanina pero may anouncement na sinabi, "

"Anu po yun?" Sbi ko matapos kong humarap s kanya.

"Na hindi sasabihin kahit kanino ang nangyri sa retreat maliban kung sinu sino ang mga estudyante at guro sa CCA. Maliwanag ba?"

Napatango nalang ako at nagalakad na palabas sa bus. Pagbaba ko palang narinig ko na kagad ang mama ko.

"Charlito , anak!" Sigaw ni mama at may pakaway-kaway pa mula sa gate ng school kasama si papa na nasa motor. Pinilit kong ngumiti.

"Oh kumusta naman? Bakit hndi ka sumasagot sa mga tawag at text ko?" Tanung ni mama matapos niya akong yakapin.

"Okay naman po ma, sorry po sinurrender ko po kasi cellphone ko po kila sir ehh." Sabi ko nalang.

Mtapos nun sumakay na si mama sa motor na sinasakyan ni papa, at sumakay narin ako sa likod ni mama at nagsimula na kaming maglakbay pauwi na sa bahay.

Hayss... anu kayng mangyayari sa Monday? Kung ganito ang nangyri sa retreat I'm sure maraming magsisilipatan ng school. Hndi nmn kasi ako naniniwalang hndi masasabi ng bawat estudyante ang nangyari. Syempre, takot narin silang mamatay.