Comfort Room 2

Chapter Three >>

"Chapter Three"

------------------------- 

Ang apat na bus ay sabay sabay nasiraan ng makina. Kaya naman nanatili ang lahat ng mga estudyante sa kanya-kanyang bus na naka-asign na manatili.  

------------------------

*SA BUS C* 

Lumipas ang ilang segundo, minuto, ilang oras, hanggang ang haring araw ay unti-unti nang lumulubog. Ang mga puno sa kagubatan ay dahan-dahang sumasayaw dahil sa ihip ng malamig na simoy ng hangin.

5 

4 

3 

2 

1 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

At lumabas na ang buwan. Bilog na bilog at ito ang nagsisilbing ilaw nang lahat sa gitna ng kagubatan. Nakakatakot dito. Kahit marami kaming nandito, hindi parin mawala sakin ang takot at kaba. Hindi mawala sa isip ko yung pangyayari sa "The Evil Dead" na movie. Gantong ganto din kasi yung itsura ng gubat doon. Yaykss... Feeling ko tuloy may kakalabog nalang sa bus namin, o kaya dun sa isang bus, at dun pa sa isa o kya dun p sa isa. Hayss...

"Eli, ! Bat parang tulala ka ha?" Si James Acosta yan, nasa kabilang side. "Ahh wala, feeling ko lang nasa movie ako na The Evil Dead, hahah" sagot ko. "Ahh The Evil Dead, grabe yun! Kung sino pa yun unang sinapian ng bad spirit siya pa yung nabuhay hahahah" si Patrick Salinas naman yan. Eh yan katropa ko pagdating sa mga movie eh. Halos lahat ng movie na alam ko, alam niya rin. Pati sa anime siya kausap ko. "Oo grabe! Feeling ko, bgla nalang may papasok sa isa sa mga bus tapos may sasapian. Grabe... " sabi ko. "Anung pinguusapan nyu? The Evil Dead ba yan?" Si Aika nmn yan, umepal. Isa ko ring tropa pagdating sa animes and movies, ahmm sometimes. "Yup," sagot ni Patrick sa kanya. " owwww! Hindi naman masyadong nakakatakot yun e, nakakadiri lang. Kase brutal, tapos nakakgulat lang." Sbi naman ni Aika. "Putek yan! Ako na ho OP dito! Tama na tama na! Ok na ok na xD" hahah sabi ni James.

Time check, 6:05 pm. Gutom na ko. Wala na kaming dalang kanin at ulam. Dahil ang alam namin, dun na sa RIP mountain kakain. Libre daw eh, buffet pa. Kaso nga, stuck kame dito. Tsskk. Papayat ako nito eh. Hayss.

*KRRRRRIIINNNGGG Mommy is calling..~~*

Sinagot ko na ung phone ko.

Ako: ma,? 

Ma: nak? Kumusta na kayo? Nakarating na kayo sa mountain diba? Nakakain ka na?  

Ako:( naku, anung sasabhn ko ? Magaalala yun ng sobra kung sabihin kong hndi pa. Hmmm)  

Ahhh ma, opo nandito na po kami, wag na po kayung magalala sakin . Salamat po ma. 

Ma: ahh buti naman nak kung ganun o sige na, ingat kayo ha. 

Ako: sige po ma bye.

End of convo

Gutom na tlga ako. Tumingin ako sa pintuan ng bus nang marinig kong bumukas. Si sir lang pala. "Mga anak, onting hintay nalang maayos na itong mga bus." Yes, anak niya kaming lahat. Tatay naman tawag namin sa kanya, sweet no? Hehe. "Tatay! Gutom na po ako! Pengeng pagkain." Pabiro ni Rachel Magtangob. "Wala rin akong pagkain dito rachel eh. " ayun, sagot ni tatay.

Yawwwwnnnn... Inaatok nako. Hahah oo, inaantok na ko, alam ko maaga pa. Eh malamig dito sa bus eh. Hehe. Unti- unti ko nang napipikit mata ko nang bigla silang nagsigawan. "Wwwaaaaaahhhhh!!!!!" Sigaw ng lahat. Kaya napamulat tuloy ulit ako. Nakita kong nagbubukas patay ang ilaw. Lahat ng ilaw sa loob ng bus namin. Tumingin ako sa labas para tignan ung iba pang bus. Nang bglang may bumulaga sa bintana! Isang bruha na may pakpak ng paniki. Tapos ang dila niya, sobrang haba!. Ano naiisip nyu? Tama! Aswang nga,. Aswang nga ang nakikita ko ngayon.

Tinitigan ko lng siya. Nagtitigan lang kame siguro mga 10 seconds nang lumipad siya ulit papalayo. Tuluyan nang namatay ang mga ilaw sa loob ng bus. "Sssshhhhhhh!" Pagpapatahimik ni Aika sa lahat. Naririnig kong may nagsisiiyakan na. Tinignan ko sila. At nkatakip ang tenga ng iba samantalang ang iba'y nakatakip ang mata. Takot ang lahat, maliban sa isang tao..

Si Loran Siron!!

Nakatingin siya sa bintana at tila hinihintay ang aswang na bumalik. Nakakunot ang kanyang noo, at parang gstong isigaw na 'hoy aswang wag kang duwag at bumalik ka dito! Ako harapin mo.' ..

(A/N: Si Loran Siron po ung nasa side. :))