A Close Second

Fifty Eighth

Hello hello!
Doing my best here.
The Estudillo home in the multimedia :)
---

COURTNEY BEATRICE

"You're kidding, Andrew."

I chuckled nervously habang nakatingin kay Andrew, who looked at me seriously, no indication of humor in his dark eyes. Kahit si Greg nanahimik and there was a breeze that blew across the street, hitting the three of us like a whisper.

My eyes watered. "T-tell me he's kidding, Greg."

Umiling si Greg sa akin before he looks away. I looked back at Andrew who was still looking at me intently, as if gauging my reaction.

"Bumalik na muna tayo kanila Tita. Si Kuya Gab na daw bahala kay Thea. Magkasama na sila ngayon." Pag putol ni Greg sa katahimikan before going to his car.

"Let's go, Tris."

---

Kung mayroon mang kaunting pag asa sa puso ko na hindi totoo ang mga sinabi ni Andrew at ni Greg sa akin yun ay ang makita ang mga tao na nasa living room ng mga Alcantara.

Nandoon si Nico at Aya sa may dining area habang magkasama ang mga magulang ni Thea at Jake na nakaupo sa sofa. Tahimik ang lahat at ang naririnig ko lang ay yung aircon na naroroon sa living room.

Aya looks at me with her watery eyes so I went and sat next to her, with her reaching out a hand to my arm habang nasa likod naman ng upuan ko si Andrew. Greg took a seat on the barstool by the island counter sa may kitchen.

Gusto kong mag tanong pero ayokong mauna. Ayokong ako ang bumasag ng katahimikan. Hindi sa nahihiya ako, pero natatakot ako sa pwedeng isagot nila sa akin.

Nasira naman ang iniisip ko nang makita kong pumasok si Thea mula sa front door habang sinusundan siya ni Kuya Gab sa likod niya. Agad na niyakap ni Tita Angie si Thea nang makapasok ito.

So it was true.

This nightmare was true.

"I'm sorry. I shouldn't have walked out like that."

Her voice was soft, but sullen. Napatakip ako ng bibig para pigilan ang mga luha ko at naramdaman kong hinawakan ni Andrew ang balikat ko. I looked at Aya beside me. Her hand was joined with Nico's in a tight grip. Tinignan ko si Greg na hindi man lang ako tinignan pabalik.

"I understand, Ma. Kuya Gab explained to me everything."

"Alam kong mahirap, pero hintayin pa natin ng ilang buwan pa." Tita Angie says.

Umiling lang si Thea nang bitawan niya ito. "Tama na po, Ma. Wag na po nating pahirapan ang sarili natin."

Unti unting nagpatakan ang mga luha sa pisngi ko.

Parang hindi nagreregister ang mga naririnig ko sa utak ko. It was like I was watching them in a movie. Ang daming tanong ang nasa utak ko.

Bakit?

Bakit pumapayag si Thea?

"Ilang buwan na rin po siyang gulay. Tama na po siguro yung binigay nating panahon."

"Anak..."

"Alam ko na po ang lahat. Alam ko na rin po yung tungkol sa kundisyon niya."

Anong kundisyon? Anong Ilang buwan? Kailan pa?

Anong ibig sabihin nilang lahat?

"Naiintindihan ko naman po kayo. Ina po kayo. Magulang po kayong lahat. At mahirap ang makita ang isang anak na ganoon." She gives them a small smile. "But mas pinahihirapan lang po ninyo ang sarili ninyo kung pipilitin nating hintayin pa ang ilang buwan pa."