A Close Second

Twenty Second

I'm having a lot of mashing up for the chapters. But I'm inserting new content din to supplement the story into what I think it should have.

----
BEATRICE

"Sure ka bang okay ka nang pumasok? Para kang nasisilihan ang pwet." Mikki says at me early Tuesday morning. "Baka mamaya mahimatay ka ng wala sa oras ha?"

I ignore her. Hindi lang ako mapakali. I don't even understand what I'm feeling right now.

"Umayos ka nga ng upo, Singson." Malalim na sabi ni Amar.

I looked at him curiously, albeit surprised. Ang lalim kasi ng boses niya. I ignore the thought though, taking his advice before sitting properly. Hindi parin ako napapansin ni Ms. De Leon, thankfully.

"Anong meron ba diyan?" Bulong ni Mikki sa katabi.
Amar shrugs. "Baka naman may gustong makita?"
"Si Andrew o si Isaac?" Mikki asks.

Sinamaan ko sila parehas ng tingin. Keith was not present this morning. He says he has a check-up due while I don't even know about Jacob.

Until now, we hadn't really talked. Hindi nga kami nagpapansinan diba?

I looked around dahil baka may nakakarinig sa paligid naming. Nagchecheck parin ng papers naming ng Trigo si Ms. De Leon habang ang mga kaklase namin nakikipagdaldalan katulad ng dalawang kasama ko.

"Mikki, yang bunganga mo, ang dumi dumi." Mataman kong tingin sa kanya saka bumalik sa pagkakahalukipkip sa may upuan ko. "Pag may makarinig sayo, masasabunutan kita!" I hissed.

Instead na matakot, natawa pa si Mikki.

"Lumalabas ang pagkamaldita ng ineng." Sabi nito. "wala ang dalawang prince charming ng prinsesa."

Napaubo ako at tumawa pa ang loka-loka habang tinatapik ang likuran ko. Yung ibang mga kaklase naming natingin na rin sa akin. Amar apologizes sa ingay na ginawa naming dalawa ni Mikki.

Buti nalang nasa likod kami.

"Inom muna, Madam." Sabi ni Nico sabay lagay ng isang bote ng mineral water sa harapan ko. I took it gratefully saka naman uminom dito. "Mikaela, pag iyan, namatay ng ganyan, nako. Hindi ko alam kung kanino ka din malalagot. Kay Isaac o kay Andrew."

Hinampas ko siya saka naman siya tumawa. Ang walang hiya pala, mangaasar din. Binatukan naman siya ni Greg na siyang ikinatuwa ko.

"Bakit nga pala wala ang dalawa?" Mikki says, looking around. "Kelan daw balik ni Kaps?"

Sumandal lang si Nico sa upuan sa tapat ko, inikot yun para magkaharap harap kaming lima. Okay lang naman dahil ganoon din ang ginawa ng mga ibang mga kaklase namin. Si Greg din humila na ng upuan para makinig sa amin.

"Ang alam ko, dapat kahapon pa nakabalik si Kaps mula sa Manila."
"Bakit nga ba hindi siya nagpunta ng Prom?" tanong ni Amar.

Napatingin kaming dalawa ni Mikki kay Greg. Kahit ako hindi ko alam kung bakit wala si Jake. Kung sabagay, hindi ko na natanong pero hindi ibig sabihin noon, hindi ako curious.

Tinignan ako sandali ni Greg. "Guess."
I rolled my eyes. "I don't have to." Sabi ko. "I know already."
Nico gasps. "You do??!" he mocks. "Tell us, Beatrice!"

Inikutan ko siya ng mga mata. Kahit kailan talaga Angeles.

Humila si Keith ng isang upuan at saka naman humarap sa akin. He looks at me, quite intensely and I immediately understood what he had just said.

Jake's on hospital duty? Akala ko ba nakalabas na ng ospital si Thea? At least yun yung sinabi ni Greg sa akin.

"At bakit ka late?" Mikki asks.
"Quarterly check-up." Sagot ni Keith sa kanya. Tinaasan ko siya ng kilay. "Results were good, don't worry."