Ben geldim🥺
Her zamanki gibi hatırlatmalarımı yapıyorum. Oy vermeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmuyoruz tabi ki. En küçük destek bile çok büyük motive oluyor,emeğimi göz ardı etmeyin lütfen.
Keyifli okumalar diliyorum. Her şey için teşekkür ederim.
🖤🌙
Instagram: chariotoftheluna
Twitter:hurtzlikehell
•
Black Roses - MISSIO
Lilith - Saint Avangeline
•
11.Bölüm: "Çatlayan İlk Duvar,Yıkılan Son Canavar"
İnsanı bir canavar olmaktan ayıran şey,tek bir saniyedir. Her şey içindeki fısıltıya ne kadar kulak astığına göre şekillenir. Gerçek dünyayla zihninin arasındaki köprüyü yıkmak ya da o köprüyü koşarak geçmek,önüne serdiğin tüm dünyadan da önce sadece duygularınla ilgilidir. Tutkularının kurbanı olursan geri dönülmez bir yola girmeyi de kabul etmiş olursun. Çünkü canavar olmayı bir kez de olsa kabul edersen bunu ruhundan söküp atabilmek için hiçbir şey yeterli olmaz.
En karanlık anında,gözlerini karşındaki yansımana dikerek kendine gerçekten bakmayı denediğin bir anda ve sahip olmayı dilediğin her şey için feda edebileceklerinin ne kadar sınırsız olduğunu anladığında...Sana kendini hatırlatmanın yolunu bir şekilde bulur.
Yenik düşmüştüm. Yıllar önce ben de aynısını yapmıştım ve bunu ruhumda bir karadelik gibi taşımaya devam ediyordum.
Bazen annemden duyduğum bir şey de olmuştu bu. Canımı en çok yakmak istediği anlarda bunu birkaç kez ondan duymuştum. İlk işittiğimde bedenim öylesine kaskatı kesilmiş ve gözlerim büyümüştü ki,günlerdir kendime gelemeden bu düşüncenin ekseninde dolaşmaya devam etmiştim. Art arda gelen tüm bu günlerin de bir süreç olduğunu söyleyebilirdim,çünkü başta şaşkınlıkla başlayan şeyler,zamanla öfkeye,sorgulamaya ve sonunda da kabullenişe dönüşmüştü.
Yatağımdan yavaşça kalktığımda bunu oldukça ağır bir şekilde yapmama rağmen başım dönmüştü. Kan değerlerimde yeniden düşüşler olmalıydı,takviyelerimi bir süredir aksatıyordum. Annem bunu bilseydi beni günlerce azarlardı,fakat son zamanlarda gündemi çok yoğun olduğu için bunu fark etmemişti bile.
Çünkü her şey değişti ve bunun için birkaç dakika da yeterliydi.
Annemle babamın boşanmasının üzerinden beş gün geçti. Annemin bu evden taşınması için eşyalarını toplayan insanların evimize gelmesinin üzerinden ise birkaç saat geçmişti. Gözlerimi nereye çevirirsem ona ait bir şeylerin götürüldüğünü görüyordum. Anılarla ve duygularla birlikte eksilen her şey de bana kendimi garip sayılabilecek derecede kötü hissettirdiği için,bu süreç tamamen bitene kadar odamda kalma sözü vermiştim. Yine de çoktan bunu yapamadan yerimden kalkmış ve odamın çıkışına doğru ilerlemeye başlamıştım.
Kapımı açtığım anda karşıma annemin dolabını taşıyan adamlar çıktığından onlara çarpmaktan son anda kurtuldum. Sessizce özür dileyerek geri çekildim ve arkamdaki kapının izin verdiği kadarıyla onlardan uzaklaşmaya çalıştım. Merdivenlere yöneldikleri sırada odasının girişinde annem görünmüştü. Telefonundan başını kaldırarak büyük bir gülümsemeyle gözlerime baktı. Karşısına çıkan kişi ben olduğum için herhangi bir şey söylemek zorunda hissetmiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AY'IN KANLI YILDIZLARI
Teen Fiction"Ölüm güzelliği fısıldadığında bir gül bile karanlığa gömülebilir,Luna. Yine de gülün ölümü zaten kendi içinde,çevresini saran dikenlerdeydi. Dikenleri gülü yalnızlaştırdı,güzelliğini alıp götürdü. Senin dikenlerin de zihninin içinde,kelimelerimin...
