Herkese merhaba! Bu bölüm için sizi biraz beklettim. Aslında bölüme dair her şey kafamda hazırdı ama yazacak zaman bulamadım. Bir şekilde buradayız,ama en azından durumu kendim için açıklamak istedim.
Bölüme oy vermeyi ve yorum bırakmayı unutmayalım lütfen. Çok yoğun bir dönemde olmama rağmen elimden geldiğince yazmaya çalışıyorum. Emeğim göz ardı edilmesin🤕
Sosyal medya hesaplarımı aşağı bırakıyor olacağım. İletişim için bana kolaylıkla ulaşabilirsiniz. Düşüncelerinizi ve yorumlarınızı benimle paylaşmaktan çekinmeyin. Bu sürecin benim için en büyük motivasyon kaynağı bunlar oluyor.
Keyifli okumalar diliyorum. En kısa zamanda yeniden bir araya gelmek dileği ile...
🎠🌙
Instagram: chariotoftheluna
Twitter: hurtzlikehell
•
Give Us a Little Love - Fallulah
Part Goddess Part Gangster - Madalen Duke
•
14.Bölüm: "Boğazına Dolanan İp,Daha Derinini Tanıdığın Dip"
Kendini hayal kırıklığına uğratmış olmanın verdiği his,her zaman en kötüsüydü. Bunu başkalarından duyduğunda kendine potansiyelini hatırlatır ve toparlanmak için mutlaka bir yol bulabilirsin. Şartları suçlayabilirsin. İnsanları,değiştiremediğin ve varoluşunla birlikte gelen her şeyi,hatta zamanı bile...Fakat bu kez kendimden başka suçlayabileceğim hiçbir şey kalmamıştı ve bu,başından sonuna kadar kesin bir yıkım demekti.
Her hata tekrarlanamaz. İkinci bir şans denen ve en büyük imkansızlıkları taşıyan o içi boş kavram için bile bazen,hayat sana kesinlikle başka bir yol sunmaz. Benim için gerçek bir paradoks haline dönüşen bu fikir,evrenin kuralları yeniden yazıldığında bile aynı sonucu vereceğini hissettiriyordu. Çünkü devrilen tüm gerçeklerle birlikte benim için yeni bir yol oluşabilseydi de,ben,yalnızca ben olduğum için onu da kendi ellerimle mahvederdim.
Kendimi hiç şaşırtmadım. Acınası,fakat bu kez bunun olmasını gerçekten çok istemiştim. Artık kendimi daha çıplak bir şekilde görebiliyordum. Bunu daha önce de yapabildiğimi düşünmüştüm,fakat her seferinde daha derine ulaşmanın bir yolunu bulmuştum. Derinlik,beraberinde karanlığı getirir. Benim için büsbütün bir siyahlığa gömülmeye devam eden o karanlık da,tüm umudumu tüketiyordu.
Yaklaşan ayak sesleriyle birlikte toparlanmak için kendimi zorladım. Bacaklarımı kendime biraz daha çekerek durduğum yerde iyice küçüldüm. Asıl amacım, katladığım bacaklarımı açmak için kendimi hazırlamaktı ama içten içe gittikçe küçülme fikri beni cezbetmiş olmalıydı. Küçülmek ve kaybolmak...Ardında varlığından hiçbir iz bırakmamak ve ruhundaki tüm kötülükleri çevrene bir pislik gibi yaymadan bir bütün halinde kavrayarak kendinle birlikte götürmek...İstediğim tek şey buydu. Yok olmak istiyordum. Yaptığım şeyi başka kimse öğrenmeden önce silinmeliydim. Her şey sonra ortaya çıkacaksa da insanların yüzünde benim için başka bir hayal kırıklığı ve acıma görmemiş olurdum.
Arda,bulunduğum odaya girdiğinde beni hem fiziksel hem de ruhsal bir sallantı içinde buldu. Bunları düşünürken durduğum yerde ileri geri sallandığımı ancak fark ediyordum. Beni durduran şey yüzünde gördüğüm endişeydi. Pozisyonumu değiştirmedim,fakat en azından bir kaçık gibi sallanmayı bırakabildim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AY'IN KANLI YILDIZLARI
Teen Fiction"Ölüm güzelliği fısıldadığında bir gül bile karanlığa gömülebilir,Luna. Yine de gülün ölümü zaten kendi içinde,çevresini saran dikenlerdeydi. Dikenleri gülü yalnızlaştırdı,güzelliğini alıp götürdü. Senin dikenlerin de zihninin içinde,kelimelerimin...
